του Νίκου Αραπάκη *
Αυτό που συζητήθηκε περισσότερο από το ντιμπέιτ ήταν η Ράνια Τζίμα. Όχι άδικα. Σε μια χώρα γεμάτη δημοσιογράφους-γαλάζιους παπαγάλους είναι λογικό να προκαλεί εντύπωση μια δημοσιογράφος η οποία προσπαθεί να μάθει και όχι να πουλήσει εκδούλευση στο αφεντικό.
Από την άλλη όμως, όσο κι αν η Τζίμα ξεχωρίζει από το συνάφι των γαλάζιων παπαγάλων, δυο τουλάχιστον ερωτήσεις της στο ντιμπέιτ ήταν απαράδεκτες. Η πρώτη γιατί ήταν ψέμα και η άλλη γιατί ήταν προβοκατόρικη και ανούσια.
Ψέμα ήταν η αναφορά της στις 22 μειώσεις των συντάξεων επί συριζα. Επειδή μου φάνηκε παράξενο, έψαξα το θέμα και διάβασα αρκετούς οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον εργατολόγο Τεμπονέρα. Δεν υπήρξαν ποτέ 22 μειώσεις συντάξεων επί συριζα. Πέρα από αυτό όμως, με τον τρόπο που ρώτησε η Τζίμα ήταν σαν να χρέωσε όλες τις μειώσεις των συντάξεων της μνημονιακής περιόδου στον συριζα. Η αλήθεια όμως είναι ότι η πραγματική σφαγή των συντάξεων έγινε μέχρι το 2014. Για να το κάνω όσο πιο λιανά μπορώ, μέχρι το 2014 έγινε σχεδόν το 90% των περικοπών. Ο συριζα με τον νόμο κατρούγκαλου έκοψε το υπόλοιπο 10%.
Η δεύτερη ερώτηση που θεωρώ ότι ήταν άστοχη ήταν αυτή που έκανε στον Βαρουφάκη για το τι θα έκανε εάν Τούρκοι κομάντος ανέβαιναν σε ελληνική βραχονησίδα. Έχεις μπροστά σου τον οικονομόλογο Βαρουφάκη, τον άνθρωπο-κόκκινο πανί για τους φιλελέδες και τον ρωτάς για κομάντος και βραχονησίδες; Κατάφερε βέβαια να τον αιφνιδιάσει, και μπράβο της, αλλά ποιο το όφελος; Ότι εξέθεσε τον Βαρουφάκη; Σιγά τα λάχανα…
Και εν πάση περιπτώσει, εάν δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι πιο ουσιαστικό, ας τον ρωτούσε για τη Δήμητρα. Μα τον ρώτησαν οι άλλοι για τη Δήμητρα, θα μου πείτε. Δεν πειράζει, ας ρωτούσε κι αυτή το ίδιο. Από τους κομάντος και τα στρατόκαυλα μηνύματα σίγουρα κάτι καλύτερο θα έβγαινε. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, η Τζίμα ενδιαφερόταν μόνο να τον φέρει σε δύσκολη θέση και όχι να ρωτήσει κάτι που θα ήταν χρήσιμο για όλους όσοι παρακολουθούσαν.
Εν ολίγοις, η αγαπητή Τζίμα, η οποία συζητείται πολύ και αρχίζει να φέρει τον τίτλο της σταρ, την επόμενη φορά θα πρέπει να είναι πιο έτοιμη. Αφενός για να μην ρωτάει πράγματα που δεν ισχύουν, αφετέρου διότι οι ερωτήσεις έχουν σκοπό να εισπράξουν απαντήσεις και όχι να εκθέσουν τον ερωτώμενο. Όχι ότι το να εκθέτεις έναν πολιτικό είναι κακό, αλλά κάποιες φορές οι ουσιαστικές ερωτήσεις και απαντήσεις είναι πιο χρήσιμες.
Αρκετά με το λιβάνισμα
* Ο Ν.Αραπάκης είναι συγγραφέας
