Ραγκίπ Ντουράν

Στην Τουρκία, υπάρχουν τουλάχιστον 5 θέματα στην ατζέντα του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών:

  1. Η ζωτική σημασία των εκλογών
  2. Η άνοδος σε παγκόσμιο επίπεδο του λαϊκού νεοφιλελεύθερου αυταρχισμού
  3. Ο κρατισμός, ο εθνικισμός, τα θρησκευτικά αντανακλαστικά και η εχθρότητα κατά των Κούρδων προκαλούν πολιτικό μιμητισμό
  4. Μεγάλες διαφορές μεταξύ του πραγματικού και του εικονικού κόσμου
  5. Εκλογικές απάτες

Οι εκλογές είναι ζωτικής σημασίας στην Τουρκία, διότι όταν το κράτος δικαίου, η διάκριση των εξουσιών, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η ελευθερία της έκφρασης και πολλές άλλες διαστάσεις της δημοκρατίας απουσιάζουν, οι ψηφοφόροι μπορούν να υπολογίζουν σε μια πιθανή αλλαγή κυβέρνησης μόνο μέσω των εκλογών. Μία φορά κάθε 5 χρόνια, οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να κάνουν τη φωνή και τα αιτήματά τους να ακουστούν. Η καταστολή του μονομερούς καθεστώτος, η αδυναμία της αντιπολίτευσης και η έλλειψη ισχυρών ΜΚΟ καθιστούν τις εκλογές ακόμη πιο σημαντικές.

 Η Τουρκία, μια παραδοσιακά συντηρητική χώρα, απλώς ακολουθεί την παγκόσμια τάση της ανόδου της ακροδεξιάς. Στην Ιταλία, τη Σουηδία και τη Γαλλία πρόσφατα, και στην Πολωνία και την Ουγγαρία εδώ και αρκετό καιρό, η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος στους πληθυσμούς αυτών των ιστορικά και θεωρητικά δημοκρατικών χωρών.

Η τουρκική κυβέρνηση, συνοδευόμενη από την αντιπολίτευση, διαθέτει δύο βασικά μέσα προπαγάνδας: τον εθνικισμό και την επίκληση θρησκευτικών συναισθημάτων. Αυτά τα δύο θέματα αντικατοπτρίζονται στον πολιτικό λόγο με την εχθρότητα προς τους Κούρδους – μεταξύ του ενός τετάρτου και του ενός πέμπτου του πληθυσμού – οι οποίοι κατηγορούνται όλοι για τρομοκρατία. Επίσης περισσότεροι από 3 εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες βρίσκονται στο στόχαστρο των εθνικιστών.

Το μπλοκ της αντιπολίτευσης διεξάγει μια εκστρατεία για να αποδείξει ότι είναι πιο κρατικιστικό, πιο εθνικιστικό, πιο θρησκευτικό και μεγαλύτερος εχθρός των Κούρδων από το καθεστώς του Ερντογάν. Ο πολιτικός μιμητισμός της αντιπολίτευσης δεν έχει μέχρι στιγμής επιτύχει, καθώς οι ψηφοφόροι τείνουν να επιλέγουν το πρωτότυπο έναντι του αντιγράφου.

Ένα άλλο μειονέκτημα της αντιπολίτευσης ήταν η αδυναμία της να διακρίνει μεταξύ του πραγματικού και του εικονικού κόσμου, δηλαδή μεταξύ της πολιτικής και κοινωνιολογικής πραγματικότητας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Υπήρξε σημαντική απογοήτευση στο τέλος του πρώτου γύρου, καθώς οι προσδοκίες ήταν υπερβολικές.

 Τέλος, ο Ερντογάν, ο οποίος ελέγχει όλους τους μηχανισμούς του κράτους, κατάφερε να κερδίσει τον πρώτο γύρο χάρη σε μια σειρά από εκλογικές απάτες. Οι ειδικοί ωστόσο επισημαίνουν ότι το ποσοστό των νοθευμένων ψήφων δεν ξεπέρασε το 3%, ενώ η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων ξεπερνούσε το 4%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου.

Ο Ερντογάν ή ο Κιλιτσντάρογλου, ο νικητής του δεύτερου γύρου, θα είναι σε κάθε περίπτωση ο πρόεδρος μιας διαιρεμένης χώρας, εν μέσω οικονομικής, πολιτικής και ηθικής κρίσης, απομονωμένης από τον υπόλοιπο κόσμο. Η νίκη του Κιλιτσντάρογλου, ένα θαύμα σύμφωνα με τους περισσότερους παρατηρητές, θα μπορούσε βέβαια να ανοίξει το δρόμο για μια νέα Τουρκία που θα μπορέσει να ανοικοδομήσει μια δημοκρατία, έστω και με μεγάλες δυσκολίες.

Αν ο Ερντογάν κερδίσει και πάλι, οι πολιτικές δυνάμεις θα εξακολουθούν να είναι υποχρεωμένες να επικεντρωθούν στις επόμενες τοπικές εκλογές σε 9 μήνες.

Πηγή : https://tvxs.gr