Ψάρεμα σε θολά ποταμίσια ύδατα..

του Ηλία Τζαννετουλάκου

(Απάντηση μου σε διαδικτυακό φίλο για την δήλωση του Σ.Θ πως αν το ποτάμι δεν καταφέρει να πιάσει το ποσοστό του 5% δεν μπορεί να είναι χρήσιμο στο πολιτικό γίγνεσθαι, παράλληλη εκτίμηση μου για το τι εστι ποτάμι, και για την ιστορική ευθύνη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς)

Ψάρεμα σε θολά ποταμίσια ύδατα….

Η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών δεν καταργεί τις ιδεολογίες, τις φιλοσοφικές θεωρήσεις που προϋπάρχουν της πολιτικής πρακτικής, αντίθετα η πολιτική πρέπει να επανατοποθετηθεί στις αξίες και τα οράματα της θεώρησης.

Όπως σοφά μας συμβούλεψε ο Κορνήλιος Καστοριάδης «ο κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την Ιστορία του, υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται». Οι μάζες λοιπόν στις οποίες αναφέρεσαι έχουν ευθύνη και πρέπει να εξετάζουν ενδελεχώς τις όποιες αποφάσεις τους την μέγιστη ώρα της Δημοκρατίας που δεν είναι άλλη από τις εκλογές.

Ο Λαός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, είναι σημαντικό, είναι χρήσιμο να έχει περιεχόμενο. Όσο για το ποσοστό, ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε αυτήν τη δήλωση και όχι εγώ, επίσης αν το Ποτάμι λόγω της Ιστορικής συγκυρίας και λόγω των παραπάνω που ανέφερα, ψαρεύει σε θολά νερά, είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να έχει μέλλον, εμείς είμαστε ένας Ιστορικός χώρος που μπορεί να περνάει δύσκολα, και πότε δεν περάσαμε άλλωστε; αλλά έχουμε μακροχρόνια σχέση με την κοινωνία, δεν γινόμαστε πάντα αρεστοί γιατί λέμε αλήθειες που δεν γίνονται εύκολα αποδεκτές και δεν καταφεύγουμε στον Λαϊκισμό απ’ όπου και αν προέρχεται.

Αν τώρα η Ριζοσπαστική Αριστερά δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ευθύνης της στην Ιστορική συγκυρία, δυστυχώς δεν θα μπορέσει να μακροημερεύσει, κάτι που εμείς δεν θέλουμε γιατί πιστεύουμε στην πολιτική αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος, μια αλλαγή που πρέπει να γίνει με ένα σχέδιο συνεκτικό, ταυτόχρονα Αριστερό , Προοδευτικό, αταλάντευτα Ευρωπαϊκό, που θα θέτει ως προτεραιότητα τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την ανάγκη του για μια κοινωνία αυτοδιαχείρισης εντός μιας Δημοκρατίας που θα έχει ξεφύγει από την μέγγενη του άκρατου Καπιταλισμού και θα έχει κάνει κτήμα τις αξίες που αφορούν το παρών και το αύριο όλων των πολιτών, ανεξαιρέτως πολιτικής και κομματικής απόχρωσης.

Αξίες που κατά την άποψη μας, μόνο το συμμαχικό ψηφοδέλτιο ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αντιπροσωπεύει, αυτήν τη χρονική στιγμή, στο πολιτικό σκηνικό όπως αυτό έχει διαμορφωθεί.

Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε(Μανόλης Αναγνωστάκης)

Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε

Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους

Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες

Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες.

Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι

Λιθοβολοῦν τοὺς ξένους, θύουν σ᾿ ὁμοιώματα,

Εἶσαι ἕνας ἄγνωστος μὲς στὸ ἄγνωστο ἐκκλησίασμα

Κι ἀπὸ τὸν ἄμβωνα ἀφορίζουνε τοὺς ξένους

Ρίχνουνε στοὺς ἀλλόγλωσσους κατάρες

Ἐσὺ στοὺς σκοτεινοὺς διαδρόμους χώσου

Στὶς δαιδαλώδεις κρύπτες ποὺ δὲν προσεγγίζει