του Λάμπρου Τσουκνίδα
Δύσκολο να μη γνώριζε ο Φρανσουά Ολάντ την αποδιδόμενη στον Φρανσουά Μιτεράν ρήση σύμφωνα με την οποία πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων, όταν προωθούσε τον πρώην σύμβουλό του επί οικονομικών θεμάτων και πρώην τραπεζίτη (του ομίλου Ρότσιλντ μάλιστα)Εμανουέλ Μακρόν στο τιμόνι της γαλλικής οικονομίας. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός του ΜανιουέλΒαλς έσπευσε να χαρακτηρίσει «όμορφο συμβολισμό» την τοποθέτηση του Μακρόν…
Όσον αφορά στην ουσία που αποκαλύπτουν οι συμβολισμοί, φρόντισε να τη θυμίσει σε όλη την Ευρώπη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις τού απομακρυνθέντος υπουργού Οικονομίας της Γαλλίας Αρνό Μοντεμπούρ (της αριστερής πτέρυγας του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος) σχετικά με την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία, ο Β. Σόιμπλε υποστήριξε ότι «αυτά είναι διαμάχες εσωτερικής πολιτικής στη Γαλλία» για να στείλει, χωρίς να κρυφτεί, το αυτοκρατορικό του μήνυμα: «Στο μεταξύ υπήρξαν οι σωστές συνέπειες»…
Συνέπειες που φαίνεται πως δεν σταματούν στην αλλαγή ενός σοσιαλίζοντος υπουργού με έναν 37χρονο εκατομμυριούχο («το χρήμα είναι εργαλείο ελευθερίας», έχει δηλώσει στο Nouvel Observateur), ο οποίος στη Γαλλία χαρακτηριζόταν από παλιά ως το «δεξιό ημισφαίριο του Ολάντ». Οι χθεσινές απαντήσεις Σόιμπλε στην Passauer Neue Presse, όπου χαρακτήρισε «success story» τα «προγράμματα διάσωσης» Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας, δηλώσεις που έρχονται αμέσως μετά τη συμφωνία Μέρκελ – Ραχόι και την αναμενόμενη συμφωνία του στη συνέχιση και εμβάθυνση της λιτότητας στην Ευρώπη, δεν αποτελούν παρά μήνυμα στους «απείθαρχους» εταίρους. Και για όποιον δεν κατάλαβε, το μήνυμα είχε φροντίσει να το στείλει ακόμα καθαρότερα, και μάλιστα από την Αθήνα, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ καλώντας τον Γκίκα Χαρδούβελη να… διαφημίσει την επιτυχία του Μνημονίου σε Ιταλία και Γαλλία… Ο Ολάντ έσπευσε, ο ΡέντΖι -που επιχειρεί να διαφοροποιηθεί- προειδοποιήθηκε…
Το Μνημόνιο της δυσθεώρητης ανεργίας, της αποανάπτυξης, της συγκέντρωσης κεφαλαίου και της διάλυσης του όποιου υπολείμματος κράτους πρόνοιας και δημόσιων υπηρεσιών γίνεται πανευρωπαϊκό πρότυπο, όπως άλλωστε είχε προβλεφθεί όταν ξεκινούσε το «ελληνικό πείραμα»… Το πού οδήγησε αυτό το πείραμα, το εξηγεί ήδη στους Ιταλούς και τους Γάλλους, και σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους, όχι κάποιος συριζαίος αλλά ο καθ’ ύλιν αρμόδιος επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς, επισημαίνοντας ότι η εφαρμογή των διαφημιζόμενων «προγραμμάτων διάσωσης» στην Ελλάδα συμπίεσε τις δαπάνες υγείας στο 6 % του ΑΕΠ, πολύ κάτω από τον Κοινοτικό μέσο όρο.
Ο επίτροπος θυμίζει πως οι περικοπές δεν είναι αριθμοί. Αφορούν ανθρώπους. Στην Ελλάδα, θύμισε, ο αριθμός των καταθλιπτικών αυξήθηκε δυόμιση φορές μεταξύ 2008 και 2011, ενώ ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξήθηκε, μεταξύ 2007 και 2011, κατά 45% έπειτα από μακροχρόνια πτώση… Στην Ισπανία προχώρησαν σε μαζικές περικοπές ιατρικού προσωπικού όπως και στη χρηματοδότηση των κέντρων υγείας – κάτι που η Ελλάδα έχει ήδη γευτεί. Ενώ στη Λετονία, όπως θύμισε ο επίτροπος, η δραστική περικοπή του προϋπολογισμού για την υγεία οδήγησε στη μείωση του αριθμού των χρηματοδοτούμενων δημοσίων νοσοκομείων, από 88 το 2008 σε μόλις 39 το 2010, την ίδια ώρα που που το ένα τέταρτο των ανέργων και το ένα πέμπτο των συνταξιούχων παραιτήθηκαν από την ιατρική θεραπεία μην μπορώντας να ανταπεξέλθουν στην οικονομική επιβάρυνση…
Στο χέρι των Ευρωπαίων πολιτών είναι να πουν όχι στη διαφήμιση προγραμμάτων που τους καλούν να χορέψουν με τους λύκους, όπως έλεγε εκείνη η παλιά ταινία…
Via : www.avgi.gr
