Όταν η Τερέζα Μέι ανακοίνωσε τις γενικές εκλογές πριν από κάποιες εβδομάδες, ο Τζέρεμι Κόρμπιν θεωρήθηκε από πολλούς ως ο αδύναμος κρίκος και από τους λιγότερο ισχυρούς ηγέτες που είχε το Εργατικό Κόμμα.

Σήμερα, ωστόσο, και μετά την έκβαση των βρετανικών εκλογών, ο Κόρμπιν, όπως αναλύει και ο Economist, είναι πιθανότατα εκείνος στο βρετανικό κοινοβούλιο που θα αποφασίζει ποιος θα λαμβάνει τις σημαντικές θέσεις αλλά και ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος.

Ακόμα και αν οι Τόρις όπως φαίνεται σχηματίσουν κυβέρνηση, ο Κόρμπιν θα είναι πιο ο ισχυρός ηγέτης μίας ισχυρής αντιπολίτευσης: θα μπορεί να πιέζει τον πρωθυπουργό, που στην καλύτερη περίπτωση θα έχει μία οριακή πλειοψηφία.

Όπως γράφει ο Economist, ο Κόρμπιν έχει φέρει την επανάσταση στην βρετανική αριστερά. Από τα μέσα του 1980 το Εργατικό κόμμα έχει υποθέσει ότι ο μοναδικός τρόπος να έχει πιθανότητες να κερδίσει την εξουσία είναι με το να πλησιάσει τον χώρο του κέντρου: να εγκαταλείψει τις αριστερές πολιτικές, όπως η εθνικοποίηση των βιομηχανιών ή η υποστήριξη των «εθνικών απελευθερωτικών αγώνων» και να εναγκαλιστεί με την αγορά και τη δυτική συμμαχία.

Ο Κόρμπιν ωστόσο ήταν ένας από τους λίγους που διαφώνησαν με το επιχείρημα αυτό. Ο Τόνι Μπλέρ και οι σύμμαχοί του μάλιστα τον αντιμετώπιζαν ως ενοχλητικό και εκκεντρικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος είχε συμφωνήσει με την προσέγγιση του Τόνι Μπλερ. Το 2015, ο Κόρμπιν αποφάσισε να γίνει ο αρχηγός του κόμματος του, κάτι που δεν περίμενε ποτέ να γίνει. Πέρυσι μάλιστα, τα τρία τέταρτα των βουλευτών του ψήφισαν ενάντια στο να παραμείνει στη θέση του, σε μία αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος.

Το κοινοβουλευτικό Εργατικό Κόμμα θα αναγκαστεί τώρα σε μία θεμελιακή επαναξιολόγηση. Ο Κόρμπιν όπως αναφέρει το δημοσίευμα έχει αποδείξει ότι το Εργατικό κόμμα μπορεί να τα καταφέρει και μάλιστα με βάση αυτά στα οποία «πραγματικά» πιστεύει, κι όχι πλησιάζοντας στο κέντρο.

Η εποχή του Μπλερ, τελείωσε στην πραγματικότητα στις 8 Ιουνίου, σημειώνει ο Εconomist. O Kόρμπιν βέβαια θα συναντήσει σοβαρούς περιορισμούς και κυρίως θα πρέπει να έρθει σε συνεννόηση με τους επικριτές στο δικό του κόμμα.

«Ορισμένες φωνές από τους Εργατικούς θα υποστηρίξουν επίσης ότι ένας διαφορετικός αρχηγός θα μπορούσε να έχει κερδίσει αυτές τις εκλογές. Εξάλλου, η οικονομία εξασθενεί, ο κόσμος κουράζεται από τη λιτότητα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας βιώνει επαναλαμβανόμενες κρίσεις, πάνω από όλα όμως, η Τερέζα Μέι έκανε τη χειρότερη προεκλογική εκστρατεία της σύγχρονης ιστορίας», αναφέρει ο Economist και καταλήγει:

«Ο Κόρμπιν έκανε μία δυνατή εκστρατεία ενάντια σε όλες τις προσδοκίες. Μπορεί να μην κέρδισε τις εκλογές, αλλά, σε αντίθεση με την αρχηγό του Συντηρητικού Κόμματος, έχει τώρα τον αέρα του νικητή».

Via : tvxs.gr