Της Μαρίας Κατσουνάκη
Η ταραχή που προκάλεσε το χθεσινό δημοσίευμα της «Κ» για καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών στον χώρο του πολιτισμού προβάλλει πανοραμικά τις πρακτικές συνέπειες μιας γενικόλογης έκφρασης. Η «έλλειψη πολιτιστικής πολιτικής», που επί δεκαετίες ήταν η σχεδόν πληκτική επωδός κάθε μεταρρύθμισης που δεν γινόταν ή κάθε παρέμβασης ή μέτρου που ο εκάστοτε υπουργός έπαιρνε με γνώμονα το επικοινωνιακό προφίλ του.
Τώρα, λοιπόν, ήρθε η ώρα της κρίσεως. Εν γένει και επί μέρους. Εν γένει, για το πολιτικό σύστημα που αναγκάζεται μέσα σε μηδενικό χρόνο να πράξει ό,τι επί χρόνια αγνοούσε επιδεικτικά. Εν μέρει, για το δυσλειτουργικό, όπως αποδεικνύεται, υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Αθλητισμού (ΥΠΑΙΘΠΑ). Ευθύνεται η πολυπραγμοσύνη του, ευθύνονται τα πρόσωπα; Πάντως, η σύγχυση και το ανερμάτιστο των κινήσεων και αποφάσεων ενισχύουν το ένα το άλλο.
Στο σημερινό φύλλο της «Κ» ο αναπληρωτής ΥΠΑΙΘΠΑ Κώστας Τζαβάρας εμφανίζεται κατηγορηματικός στις δηλώσεις του στη Γιώτα Συκκά: δεν πρόκειται να εγκριθούν οι συγκεκριμένες προτάσεις του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, γιατί δεν περιλαμβάνονται στον σχεδιασμό του υπουργείου. «Θα αποτελέσουν έναυσμα για συζήτηση ούτως ώστε να διαμορφωθεί ένα θεσμικό τοπίο στον χώρο του πολιτισμού».
Ποιος εχέφρων θα πρότεινε τη συγχώνευση του Εθνικού Θεάτρου και του ΚΘΒΕ, για παράδειγμα, δημιουργώντας έναν γραφειοκρατικό υπερ-γίγα; Από την άλλη, στον πυρετό της αναδιάταξης συμβάλλει και ο ίδιος ο κ. Τζαβάρας οραματιζόμενος ένα Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Επίδαυρο υπό άλλη διεύθυνση, ενώ δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί η ανανέωση της θητείας του Γιώργου Λούκου στο Φεστιβάλ Αθηνών! «Τον λόγο έχει η ΔΗΜΑΡ» λέει ο αναπληρωτής ΥΠΑΙΘΠΑ. Μα, η ΔΗΜΑΡ έχει καταθέσει εδώ και καιρό την πρότασή της για τον Γιώργο Λούκο. Τρικομματικός μύλος μαθητευόμενων μάγων. Επί του πολιτισμού τουλάχιστον.
Μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, όπου το εξωπραγματικό συνυπάρχει με το λογικό και αναμενόμενο (όπως είναι η κατάργηση του, επί της ουσίας, εδώ και χρόνια ανενεργού Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού).
Εν ολίγοις: οι συγχωνεύσεις οργανισμών δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς μελέτη και λειτουργικές υποδομές. Η αναμενόμενη αντίδραση (όλοι οι προς συγχώνευση υποψήφιοι έχουν ένα «ακατάλυτο» επιχείρημα για να την αποφύγουν) για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται από την ηγεσία, εκτός από αποφασιστικότητα, ευθύνη και γνώση του αντικειμένου, χωρίς να παρεμβαίνουν πελατειακές «υποχρεώσεις» και κομματικά κριτήρια.
Αλλιώς την όποια μεταρρύθμιση θα προλάβουν η απορρύθμιση και το χάος.
Via : www.kathimerini.gr
