Σεργκέι Μπούμπκα, Ρενό Λαβιλενί, Μαξίμ Ταρασόφ, Στιβ Χούκερ και άλλοι τόσοι θρύλοι του επί κοντώ ίσως να μην είχαν φτάσει ποτέ σε τέτοια ύψη αν δεν υπήρχε ο Άλφρεντ Κάρλτον Γκίλμπερτ…
της Έλενας Καρατζίδου
Για να μείνεις στην ιστορία χρειάζεται τέχνη και φαντασία. Ο Γκίλμπερτ κατάφερε να γραφτεί στην ιστορία χάρη στη φαντασία του και το πολυμήχανο μυαλό του. Το άλμα επί κοντώ σίγουρα θα ήταν τελείως διαφορετικό χωρίς εκείνον.
Γνωστός και ως «αυτός που έσωσε τα Χριστούγεννα», για τον στίβο είναι σίγουρα εκείνος που επαναστάτησε και αναβάθμισε το αγώνισμα του επί κοντώ, προσφέροντας ένα από τα σημαντικότερα του όργανα. Τη βαλβίδα.
Γεννημένος στο Σάλεμ του Όρεγκον, το 1884, ο μικροσκοπικός τότε Γκίλι αποδεικνύει ότι η εικόνα δεν έχει καμία σημασία με την εσωτερική δύναμη κάποιου. Προικισμένος με πολλά αθλητικά χαρίσματα, ξεκινά με βάρη και στα φοιτητικά του χρόνια από το πανεπιστήμιο Πασίφικ στην ιατρική του περίφημου Γέιλ, παίζει ποδόσφαιρο και σημειώνει κολεγιακό ρεκόρ στο άλμα εις μήκος. Παράλληλα για να επιβιώσει εργάζεται και ως… μάγος για να βγάλει τα προς το ζην.
Μέσα σε όλα αυτά ανακαλύπτει ακόμη μια κλίση , εκείνη στο επί κοντώ. Το 1906 πετυχαίνει το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ του σε ύψος 3.73μ. Σε αντίθεση με τους άλλους αθλητές εκείνος επιλέγει αντί του ξύλινου κονταριού, που θεωρεί ξεπερασμένο και επικίνδυνο, να χρησιμοποιήσει κοντάρι από μπαμπού. Παράλληλα, σκεπτόμενος τρόπους για καλύτερη ισορροπία, αποφασίζει να σκάψει μια τρύπα πριν το στρώμα προσγείωσης κι έτσι γεννιέται η πρώτη βαλβίδα του άλματος επί κοντώ.
Η συμμετοχή του Γκίλμπερτ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908 σημαδεύτηκε από τον φόβο των Άγγλων, ώστε να μη χαθεί η πρωτιά τους στο άθλημα. Του απαγορεύουν τη χρήση της βαλβίδας και του κονταριού από μπαμπού. Απτόητος, αγωνίζεται με το ξύλινο κοντάρι, περνά δεύτερος στον τελικό με 3.65μ. με τον συμπατριώτη του Έντουαρντ Τάιφιν Κουκ. Στον τελικό είναι πρώτος με 3.70μ. αλλά οι Άγγλοι αποφασίζουν να μοιραστεί το χρυσό μετάλλιο με τον Κουκ, καθώς θεωρούν πως πήδηξε και εκείνος στο ίδιο ύψος παρότι είχε πηδήξει σε ύψος 3.58μ.
Τα υπόλοιπα 40 χρόνια συνέχισε να έχει εξέχουσα θέση στον αθλητισμό. Ήταν μέλος της αμερικάνικης Ολυμπιακής επιτροπής, κατέρριψε και πάλι το παγκόσμιο ρεκόρ το 1928 στους Ολυμπιακούς του Άμστερνταμ και υπήρξε και αρχηγός της αμερικάνικης αποστολής στους Ολυμπιακούς του 1932 και 1936.
Παράλληλα ως σχεδιαστής παιχνιδιών δημιουργεί την AC Gilbert Company και το πασίγνωστο Erector Set (παιχνίδι μεταλλικών κατασκευών) που μεγαλώνει γενιές και γίνεται δεκτό παρά τις αντιδράσεις ακόμη και στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Έφυγε το 1961, στα 76 του, αλλά χάρη στη βαλβίδα είχε περάσει ήδη στην μεγάλη ιστορία του στίβου και του επί κοντώ.
Via : sportsfeed.gr
