Photo: dubliniete @flickr
του Γιάννη Παντελάκη
Δεν ξέρω αν η τρόικα, αυτή τη φορά είναι «πιο συνεσταλμένη», όπως λέει ο Βενιζέλος. Δεν καταλαβαίνω καν, πού την είδε αυτή τη συστολή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Εκείνο που ξέρω και καταλαβαίνω, ειναι πως οι δυο πλευρές, για μια ακόμα φορά, θα συμφωνήσουν. Και όχι επειδή είναι συνεσταλμένη η τρόικα. Παρά τη δραματοποίηση που εμφανίζεται στην καθημερινή ειδησεογραφία, σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις, τελικά και συμφωνία θα επιτευχθεί και η δόση του Μαρτίου θα δοθεί. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις κάτι παραπάνω για να βγάλεις ένα τέτοιο συμπέρασμα. Απλά, περιθώρια για να τα σπάσουν, δεν έχουν. Ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Ιδιαίτερα οι «δε», οι κυβερνητικοί, δηλαδή. Από τη στιγμή που επέλεξαν να ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο, θα το πάνε μέχρι τέλους. Με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές.
Το πρόβλημα είναι αλλού: Στην αδυναμία της κυβέρνησης, να πετύχει καλύτερους όρους στη διαπραγμάτευση. Όχι σε εκείνη του μνημονίου, εκείνη -δυστυχώς- έκλεισε οριστικά. Σε αυτή που γίνεται τώρα αναφερόμαστε και στους όρους που έπρεπε να τηρηθούν για να εκταμιευθεί η δόση. Είχε τη δυνατότητα η κυβέρνηση, αλλά δεν αξιοποίησε καμία από τις ευκαιρίες που είχε.
Παράδειγμα πρώτο, το χαράτσι στα ακίνητα. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί πως θα το αντικαταστήσει με τον ενιαίο φόρο ακινήτων. Από φέτος, μάλιστα. Μας το έλεγε σχεδόν δυο φορές την εβδομάδα. Ήρθε η τρόικα, το είπε και σ’ αυτήν. Αλλά, σχέδιο σίγουρο, σχέδιο που θα εξασφάλιζε πως τα έσοδα από τον ενιαίο φόρο θα πήγαιναν στα δημόσια ταμεία, δεν υπήρχε. Κι αν υπήρχε, δεν έπειθε κανέναν -πόσω μάλλον την τρόικα- ότι θα εξασφάλιζε τα έσοδα. Με αυτή την αβεβαιότητα, οποιοσδήποτε κι αν ήταν στη θέση της τρόικας, το ίδιο θα έλεγε. Βάλτε και φέτος ένα γενναίο χαράτσι και όταν φτιάξετε ένα πειστικό σχέδιο, τα λέμε πάλι…
Παράδειγμα δεύτερο, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ιδιαίτερα οι λεγόμενοι επίορκοι. Άκουγα προχθές τον Λ. Ρακιντζή να περιγράφει εξωπραγματικές περιπτώσεις αθώωσης ή ανέξοδων ποινών σε υπαλλήλους. Ένας εκπαιδευτικός, που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση επτά μηνών για κλοπές ιδιαίτερα μεγάλης αξίας κατ’ εξακολούθηση και για πλαστογραφία, τιμωρήθηκε με στέρηση δικαιώματος προαγωγής για δυο χρόνια! Τον εξόντωσαν! Ένας άλλος, έπαιρνε το πετρέλαιο που προοριζόταν για τη θέρμανση Πανεπιστημίου και το πούλαγε στην αγορά, προκαλώντας ζημιά 7 εκατ. ευρω. Απαλλάχθηκε!
Κι όλα αυτά επειδή, η ίδια η κυβέρνηση, δεν φρόντισε -για έντεκα ολόκληρους μήνες- να προωθήσει την εφαρμογή του νόμου που προβλέπει την έξοδο από το δημόσιο των επίορκων.
Εσείς, στη θέση της τρόικα, τι θα κάνατε; Θα λέγατε στον Μανιτάκη «δεν πειράζει, έχουμε υπομονή. Είναι εύκολο να καταγράψουμε αρκετά ακόμα παραδείγματα. Δεν έχει νόημα. Εκείνο που θα είχε νόημα, θα ήταν να έκανε κάτι για όλα αυτά η κυβέρνηση. Έτσι, ώστε να είχε το πλεονέκτημα μετά, να ζητήσει από την τρόικα και καλύτερους όρους εφαρμογής του μνημονίου. Τότε, ίσως η τρόικα να ήταν πράγματι… συνεσταλμένη!
Via : www.protagon.gr
