του Χρήστου Τσακόπουλου
Α. Φυσιογνωμία, Σκοπός, Στρατηγική
Το Κόμμα είναι, αμεσοδημοκρατικό, κινηματικό, εναλλακτικό προς τα κόμματα του σημερινού πολιτικού συστήματος που βρίσκεται σε κρίση. Παλεύει για το σοσιαλισμό με βασικές αρχές, την άμεση δημοκρατία, σε συνδυασμό με αντιπροσωπευτικές μορφές εκτελεστικής εξουσίας, την εξουσία της πολιτικής κοινωνίας των πολιτών, αντι της εξουσίας του κόμματος του δογματικού κομουνισμού, την αυτοδιαχείριση ως μορφή κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, αντί του κρατισμού, με στρατηγική το δημοκρατικό δρόμο των ριζοσπαστικών, διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που οδηγούν στην έξοδο από την κρίση και ανοίγουν το δρόμο για ευρύτερες αλλαγές κοινωνικού μετασχηματισμού. Με κοινωνικό υποκείμενο της αλλαγής το συμμετοχικό, συλλογικό συνεταιρισμένο εργαζόμενο και πολιτικό υποκείμενο αμεσοδημοκρατικό, κινηματικό, που να λειτουργεί και να δρα ως συλλογικός διανοούμενος.
Β. Χαρακτήρας της κρίσης
Η κρίση δεν είναι μια από τις κλασικές κυκλικές καπιταλιστικές κρίσεις υπερπαραγωγής αλλά έχει δομικά χαρακτηριστικά. Είναι κρίση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, με την ηγεμονία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των αγορών, που αυτονομούνται απέναντι στην πραγματική οικονομία. Για την έξοδο, επομένως, από την κρίση απαιτούνται ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές.
Γ. Τακτική
Με το τέλος του παραδοσιακού δικομματισμού, τελείωσαν και η θεωρία περί δήθεν ακυβερνησίας, της ανάγκης για δήθεν ισχυρές αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις και των πλειοψηφικών συστημάτων. Εχουμε περάσει σε περίοδο κυβερνήσεων συνεργασίας και του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, που συντελεί στη διαφάνια και σαφήνια των προγραμματικών συνεργασιών.
Το κόμμα έχει ως άμεση εναλλακτική πρόταση κυβερνητικής εξουσίας τη συνεργασία όλων των αντινεοφιλελεύθερων δυνάμεων, με προγραμματική βάση που να έχει ως βασικούς άξονες τα παρακάτω πέντε σημεία:
1. Παραμονή της χώρας στο ευρώ και οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της ΕΕ
2. Διαμόρφωση πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος της χώρας εξειδικευμένου στις περιφέρειες.
3. Δημιουργία τράπεζας επενδύσεων, που να δρα και ως επενδυτικός σύμβουλος, δημοσίου χαρακτήρα, με παραρτήματα στις περιφέρειες, με δικό τους προύπολογισμό.
4. Ψήφιση νέου αναπτυξιακού νόμου που να ενισχύει τις συμετχικές, συλλογικές, συνεταιριστικές παραγωγικές σχέσεις.
Συγκεκριμένα, ο νέος νόμος θα θεσμοθετεί δύο νέες μορφές ανωνύμων εταιριών, τις επενδυτικές προτάσεις των οποίων θα επιδοτεί προνομιακά:
α. Την Συνεταιριστική ΑΕ, με σκοπό την καθετοποίηση, τυποποίηση και διανομή της παπαγωγής παραγωγών του ίδιου προ’ι’όντος.
β. Την Αυτοδιαχειριστική ΑΕ, με σκοπό την προώθηση επενδυτικών προγραμμάτων, στους τομείς των υπηρεσιών και της παραγωγής. Δημιουργούνται με πρωτοβουλία της περιφερειακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων ΜΗΚΥΟ και στελεχώνονται κατά προτεραιότητα από ανέργους, με ισόποση κατανομή των μετοχών, που δε μεταβιβάζονται και δεν κληρονομούνται.
5. Διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη δημόσια διοίκηση, ανάλογες με τον κάθε φορά συσχετισμό των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
Τα παραπάνω σημεία καλύπτουν τις δύο βασικές επιλογές, που θα αποτελέσουν αποφασιστικό παράγοντα για το τι κυβέρνηση θα σχηματισθεί, μετά τις επόμενες εκλογές. Τη σχέση της χώρας με την ΕΕ και την Ευρωζώνη και αναπτυξιακή στρατηγική και την πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά, δε μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, γιατί είναι η ίδια η πολιτική που την προκάλεσε.
Το ΚΚΕ, με τις θέσεις του για έξοδο από την ΕΕ, χρεοκοπία και λα’ι’κή εξουσία, που σύμφωνα με το πρόγραμμά του, είναι εξουσία του κόμματος και γενικός κρατισμός, κινείται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Στην ίδια κατεύθυνση με την στρατηγική του ΚΚΕ και στο περιθώριο της πολιτικής πραγματικότητας κινείται και ο Αλέκος Αλαβάνος που προτείνει επιστροφή στη δραχμή και η λεγόμενη Αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ που προτείνει ως εναλλακτική λύση για τη έξοδο από την Ευρωζώνη και την κυβερνητική συνεργασία με το ΚΚΕ.
Το κόμμα πρέπει, με βάση τους προγραμματικούς άξονες, να επιδιόξει πολιτικές συναντήσεις, με στόχο την προγραμματική συνεργασία.
Το Κόμμα, Καταστατικό
Πρέπει να θεσπίουμε αρχές στην κατεύθυνση του αμεσοδημοκρατικού, κινηματικού κόμματος που να λειτουργεί ως συλλογικός διανοούμενος.
1. Τοπική Πολιτική Κίνηση
Αποτελεί το κύτταρο του κόμματος. Είναι ανοιχτή προς την κοινωνία και λειτουργεί ως στέκι των μελών και φίλων του κόμματος και ως πολιτιστικό καφενείο. Εκλέγει τριμελή έως το πολύ πενταμελή εκτελεστική γραμμτεία.
2. Δευτεροβάθμιος περιφερειακή οργάνωση.
Λειτουργεί με συνέλευση όλων των μελών, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Εκλέγει τα μέλη της κεντρικής εκτελεστικής επιτροπής που αναλογούν στον αριθμό των μελών της περιφερειακής οργάνωσης σε σχέση με το συνολικό αριθμό των μελών του κόμματος. Εκλέγει τριμελή έως το πολύ πενταμελή εκτελεστική γραμματεία.
3. Συνέδριο
Συνέρχεται κάθε τέσσερα χρόνια. Αποφασίζει για τον αριθμό των μελών της κεντρικής εκτελεστικής επιτροπής και εκλέγει το 20% αυτών των μελών. Το υπόλοιπο 80% εκλέγεται από τις περιφερειακές οργανώσεις, ανάλογα με τον αριθμό των μελών της. Εκλέγει την ή τον πρόεδρο του κόμματος και εφταμελή οργανωτική επιτροπή.
4. Κοινοβουλευτική ομάδα
Αποτελεί τη συνέλευση όλων των βουλευτών. Εκλέγει εκτελεστική γραμματεία, με επικεφαλής την ή τον πρόεδρο του κόμματος.
5. Δημοψήφισμα μεταξύ όλων των μελών και με συμβουλευτική ψήφο των φίλων. Αποφασίζεται με κοινή απόφαση εκτελεστικής επιτροπής και κοινοβουλευτικής ομάδας ή μετά από αίτημα του 40% των μελών. Αποτελεί το ανώτερο όργανο του κόμματος.
13-11-13
