Tο ταμείο αποκρατικοποιήσεων ήταν από την πρώτη στιγμή της κρίσης αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την τρόικα. Σαράντα κύματα πέρασε ως ΤΑΙΠΕΔ με επικεφαλής άλλους που έφυγαν νύχτα, άλλους ημέρα και πάντα με κύριο επιχείρημα τη διάσωση και την ανάπτυξη και αντεπιχείρημα την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.

Τον Ιούλιο του 2015 τα πράγματα έφτασαν σε αδιέξοδο όταν οι δανειστές επανέλαβαν την απαίτηση το νέο ταμείο να έχει έδρα στο εξωτερικό και να διοικείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους θεσμούς. Την ύστατη ώρα υποχώρησαν, η συμφωνία έγινε και ψηφίστηκε από τη Βουλή. Αυτή η ψηφοφορία προκάλεσε ρήξη και αποχώρηση μελών τής τότε κυβέρνησης.

Ωστόσο με το δεδομένο της νέας συμφωνίας (Μνημόνιο 3) που περιείχε και τις διατάξεις του υπερταμείου ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Σήμερα το ταμείο αποκτάει τα πέντε πρόσωπα (τρεις Ελληνες, δύο ξένους) τις πέντε ψήφους, που θα εποπτεύουν τη διοίκηση στη διαχείριση του γρίφου της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Τα βήματα

❏ Ιούνιο του 2011 ξεκινάει ξανά το θέμα του ταμείου μετά τη «θυελλώδη» πορεία των αντιστοίχων ταμείων αποκρατικοποιήσεων πριν από την κρίση.

Η δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ ψηφοφορία τον Ιούνιο του 2011 περιείχε φυσικά και το Ταμείο. Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωνε:

Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν διαπραγματεύεται, απλά αποδέχεται! Στις αποκρατικοποιήσεις, θα είμαστε ιδιαίτερα υποστηρικτικοί, αν οι τελικές αποφάσεις ληφθούν με διαφάνεια και με σεβασμό στην επενδυτική διάσταση

Την επομένη (1/7/2011) η εφημερίδα ΒΗΜΑ έγραφε:

Ο Α. Σαμαράς θα τιμήσει τις υποχρεώσεις της όποιας συμφωνίας. Το Ταμείο θα ιδρυθεί στην Ελλάδα και θα το διαχειρίζονται Ελληνικές Αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών

❏ Ιούνιο του 2012 (μετά τις εκλογές) διαβάζουμε και πάλι στο ΒΗΜΑ με τη βοήθεια μάλιστα ειδικής δημοσκόπησης:

Για πρώτη φορά με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων αποτυπώνεται η δημόσια πολιτική για τους λιμένες, τα αεροδρόμια, τις μαρίνες, τους αυτοκινητοδρόμους, τη διαχείριση υδάτων και αποβλήτων, τα παίγνια.

Για πρώτη φορά η δημόσια περιουσία αξιοποιείται με τρόπο που ενισχύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Είναι μύθος ότι το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων είναι ξεπούλημα της περιουσίας του Δημοσίου. Κατά 90% αφορά πώληση δικαιωμάτων γης και παραχώρηση υποδομών.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της MRB, το 81% του πληθυσμού θεωρεί ότι θα βοηθήσει την ανάπτυξη της χώρας και το 74% ότι οι ιδιώτες θα διαχειριστούν την περιουσία καλύτερα, ενώ το 84% είναι βέβαιον ότι η αξιοποίηση θα φέρει επενδύσεις και θα προσθέσει θέσεις εργασίας.

Ακόμη και για τα “ιερά τέρατα” του Δημοσίου η αποδοχή της αποκρατικοποίησης είναι μεγάλη (ενδεικτικά: ΤΡΑΙΝΟΣΕ 65%, αεροδρόμια 62%, λιμάνια 55%, ΟΠΑΠ 55%, ΔΕΠΑ 54%, ΔΕΗ 53%, ΕΛΤΑ 50%, ΕΥΔΑΠ 48%) […]

❏ Δεκέμβριο του 2012 δημοσιεύεται στο ΦΕΚ αρ. 240 ο νόμος της δανειακής σύμβασης που προέβλεπε τη διαχείριση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας (15/12/2012) Συγκεκριμένα:

Δικαίωμα κατάσχεσης κάθε εθνικού περιουσιακού στοιχείου της χώρας, χωρίς εξαιρέσεις, αποκτά η τρόικα βάσει της δανειακής σύμβασης.

Στο κείμενο αναφέρεται ρητά ότι δεν εξαιρείται κανένα απολύτως περιουσιακό στοιχείο από την κατάσχεση σε περίπτωση που η χώρα δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της

❏ Ιούνιο του 2013 σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης (ESM), είναι έτοιμο το σχέδιο με βάση το οποίο η περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ θα περάσει σε έναν νέο οργανισμό (ταμείο) με έδρα το εξωτερικό και στον οποίο τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχουν ξένοι μάνατζερ, στους οποίους θα αναφέρεται η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ.

Ο νέος οργανισμός θα μπορεί να κάνει προπώληση περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου, με τα λεφτά να πηγαίνουν απευθείας στον λογαριασμό για το ελληνικό χρέος χωρίς την ανάμιξη της ελληνικής κυβέρνησης.

Ακολούθησε από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου η «αποκρατικοποίηση» της ΕΡΤ και η πώληση του ΟΠΑΠ με σύμβαση που δεν έχει δει ποτέ το φως της δημοσιότητας. Σήμερα ωστόσο ο Κ. Μητσοτάκης υποστηρίζει:

Εμάς δεν τόλμησαν ποτέ οι δανειστές μας να μας ζητήσουν ένα αποικιοκρατικό ‘‘Υπερταμείο’’. Και δεν θα το κάνουν και στο μέλλον όταν γίνουμε κυβέρνηση

❏ Το 2014 το μέιλ Χαρδούβελη με τις δεσμεύσεις που θα αναλάμβανε η χώρα και στο ζήτημα του ταμείου των αποκρατικοποιήσεων προσπαθεί να κλείσει την αξιολόγηση. Ο κ. Σόιμπλε όμως είχε την άποψη ότι δεν έπρεπε να κλείσει η αξιολόγηση, γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά είχε φτάσει, όπως πίστευε, σε αδιέξοδο.

❏ Τελικά τον Ιούλιο του 2015 στη συμφωνία αποφασίστηκε και υπερψηφίστηκε από την Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι «Να αναπτυχθεί ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διακυβέρνηση. Πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία (valuable Greek assets) θα μεταφερθούν σε ένα ανεξάρτητο Ταμείο που θα μετατρέψει σε χρήμα (monetize) τα περιουσιακά στοιχεία μέσω ιδιωτικοποιήσεων και άλλων μέσων.

»Η νομισματοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα είναι μια πηγή, ώστε να καταβληθούν οι προγραμματισμένες αποπληρωμές του νέου δανείου του ESM και για να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια ισχύος του νέου δανείου συνολικά 50 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% από κάθε ευρώ που απομένει (δηλαδή 50% από τα 25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ και το υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις.

»Το Ταμείο αυτό θα ιδρυθεί στην Ελλάδα και θα το διαχειρίζονται Ελληνικές Αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών».

❏ Τον Μάιο του 2016 το ταμείο αποτυπώνεται πλέον στο νομοσχέδιο με τις αντιδράσεις περί απώλειας εθνικής κυριαρχίας να προέρχονται από τους πλέον φανατικούς οπαδούς των αποκρατικοποιήσεων. Ο Ε. Τσακαλώτος παρατήρησε στη Βουλή:

Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί δεν καταλαβαίνετε τη διαφορά μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ταμείου. Πουθενά δεν υπάρχει εκποίηση. Το μισό είτε από ιδιωτικοποίηση είτε από άλλα μέσα, δηλαδή με τη φροντίδα των περιουσιακών στοιχείων, θα πηγαίνει στην ανάπτυξη και στο Δημόσιο.

Θα αξιοποιήσουμε το ταμείο που εξυπηρετεί μόνο το νέο χρέος και όχι ολόκληρο το χρέος όπως έκανε το ΤΑΙΠΕΔ. Υπάρχει όντως κίνδυνος για τα δημόσια αγαθά αλλά υπάρχει ρητή αναφορά στις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος ότι αποκλείεται να γίνει οτιδήποτε σε βάρος της κοινής ωφέλειας. Δεν θα γίνει εμπορευματοποίηση αυτών των αγαθών.

Via : www.efsyn.gr