του Σταύρου Μπούρπουλα *
Για σχεδόν κάθε χρόνο ζωής της ΔΗΜΑΡ κάνουμε και ένα συνέδριο. Το κάθε συνέδριο γίνεται, σε σχέση με το προηγούμενο, υπό δυσμενέστερες συνθήκες για το κόμμα.
Οι επιλογές της ηγεσίας και της ηγετικής ομάδας –θεσμικής και εξωθεσμικής- από την άνοιξη του 2012 και μετά οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Για τα αίτια και τις ευθύνες για τον εκλογικό(δις) καταποντισμό δεν έχει νόημα να αναφερθούμε αναλυτικά και να συζητήσουμε εκ νέου.Τα είπαμε και τα ξανάπαμε τον τελευταίο περίπου ένα χρόνο , από τις ευρωεκλογές και μετά. Τα μέλη και τα στελέχη τοποθετήθηκαν , η καθεμία και ο καθένας κατέθεσαν την άποψή τους. Άλλοι αποχώρησαν , είτε σιωπηλά είτε καταγγέλλοντας τους εναπομείναντες και άλλοι παραμείναμε στη ΔΗΜΑΡ του 0,49% , ποσοστό που αμφιβάλλω αν θα το έφτανε αν γίνονταν τώρα εκλογές.
Στην προηγούμενη συνεδρίαση της Κ.Ε άκουσα ομιλούντες να λένε ότι φταίμε όλοι για τη σημερινή κατάσταση. Προσωπικά και σε ότι με αφορά , θεωρώ πως ουδεμία ευθύνη φέρω. Και εξηγούμαι. Ήμουν απολύτως αντίθετος στις επιλογές από τον Μάιο του 2012 και εντεύθεν και μάλλιστα με δημόσιες τοποθετήσεις. Δεν συντάχθηκα με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Σαμαρά, με τους διορισμούς του ..συστήματος 4-2-1 , ούτε με τα μέτρα που οι βουλευτές μας ψήφισαν , τα πιο σκληρά και αντιλαικά της μεταπολίτευσης. Δεν συμφώνησα ποτέ με επιλογές του τύπου διάλογος και συμμετοχή στην «προοδευτική» κεντροαριστερά , ούτε στην ανά μήνα αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης.
Θα αναρωτηθεί κάποιος ότι , από τη στιγμή που από άνα σημείο και μετά είχες διαρκώς πολιτικές διαφωνίες γιατί δεν πήρες το καπελάκι σου και να πας στο καλό ; H απάντηση είναι ότι, ως μειοψηφική άποψη μαζί με άλλους και άλλες , μέλη και στελέχη που είχαμε την ίδια ή παρόμοια οπτική για την αριστερά και τα πολιτικά πράγματα και τις ίδιες αγωνίες, διεκδικήσαμε την έκφραση αυτής της συλλογικής άλλης άποψης , στην κατεύθυνση της προσπάθειας για την επαναφορά του κόμματος στις ιδρυτικές θέσεις και αξίες , τις αξίες της Ανανεωτικής Αριστεράς , που με καμάρι λέγαμε ότι εκφράζουμε όταν ιδρύσαμε τη Δημάρ.
Σήμερα και εν όψει του συνεδρίου μπορώ να πώ ότι από τη στιγμή που η Δημοκρατική Αριστερά δεν κατάφερε υπό πολύ καλύτερες πολιτικές συνθήκες να εκφράσει το ιστορικό ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς , είναι βέβαιο ότι αυτό δεν θα συμβεί ούτε τώρα.
Αν πάμε πάλι σε ένα συνέδριο για να συζητήσουμε τα ίδια, με τους ίδιους μηχανισμούς σε ισχύ , τα ίδια πρόσωπα στην πρώτη γραμμή παρά τις βαρύτατες ευθύνες που κουβαλούν , θα χάσουμε ως κόμμα και τα τελευταία ψήγματα πολιτικής αξιοπιστίας.
Αντιθέτως , το συνέδριο πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για την ανασυγκρότηση του χώρου της Ανανεωτικής Αριστεράς , με τη λήψη απόφασης για προωθητική μετεξέλιξη του απαξιωμένου στη συνείδηση των πολιτών κόμματος μας , με την ανάληψη πρωτοβουλίας για συνάντηση με κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της ανανεωτικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας, με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου φορέα που θα εκφράσει τον πολιτικό αυτό χώρο.
Ενός φορέα που με ανιδιοτέλεια θα προτάσσει το συμφέρον των πολιτών και όχι την εξυπηρέτηση αναγκών του πολιτικού του προσωπικού .
Που θα μπορέσει να μιλήσει στην κοινωνία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα βασίζεται στην κοινωνική οικονομία, με άλλες μορφές οργάνωσης, που θα ξαναθυμηθεί την πρωτογενή παραγωγή η οποία από τα «εκσυγχρονιστικά» χρόνια της κυβέρνησης Σημίτη διαλύθηκε.
Που θα θέσει ως στόχο την αποκέντρωση του κράτους και της εξουσίας , τη μεταρρύθμιση και αναδιάρθρωσή του με διαρκές μέτωπο απέναντι στη γραφειοκρατία , τον παρασιτισμό ,τις συντεχνιακές και πελατειακές λογικές.
Που θα διεκδικήσει τον εκδημοκρατισμό και την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος , ενάντια στη λογική της κατάληψης του κράτους από τα κόμματα , τη διαφάνεια στη χρηματοδότηση και τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων καθώς και των δημόσιων οικονομικών.
Που θα αρθρώσει λόγο για μια άλλη ενεργειακή πολιτική που θα σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Σε μια τέτοια προσπάθεια έχει νόημα να συνεισφέρουμε με τις όποιες δυνάμεις και δυνατότητες , όσες και όσοι θέλουμε και μπορούμε να μιλήσουμε με ανιδιοτέλεια με τους πολίτες και την κοινωνία.
Η ανασυγκρότηση του χώρου της Ανανεωτικής Αριστεράς θα είναι χρήσιμη για τη χώρα, την ώρα που ο κυβερνητικός Σύριζα , στο μικρό διάστημα που βρίσκεται στην κυβέρνηση , δείχνει να έχει μεταβάλλει θέσεις ως προς βασικά προτάγματα της Αριστεράς.
*Ο Σταύρος Μπούρπουλας είναι μέλος της Κ.Ε της Δημοκρατικής Αριστεράς
