του Τάσου Τέλλογλου
Το βράδυ της Δευτέρας ένας συγγενής μου το πέρασε σε ένα συνεργείο μοτοποδηλάτων της Ανατολικής Πάρου που δουλεύει από τις 6 το απόγευμα, σε έναν παλιό στάβλο. Ο επιχειρηματίας έχει και βοηθό. Πήρε μερικές δεκάδες ευρώ για να διαπιστώσει ότι είχε μπλοκάρει ο θερμοστάτης αφού έλυσε το μοτοποδήλατο σε συνεργείο που -εσωτερικά- θα ζήλευαν και τα εξουσιοδοτημένα. Φυσικά το ραντάρ των υπηρεσιών του κ. Θεοχάρη δεν τον «πιάνει».
Ο γείτονας στο χωριό Πρόδρομος αποφάσισε να φτιάξει την πόρτα. Ο ξυλουργός του είπε να αγοράσει το ξύλο ο ίδιος, ο πελάτης. Ο ξυλουργός δεν φαίνεται από τον Φλεβάρη ότι δουλεύει, αλλά μόνο την τελευταία εβδομάδα έκανε δουλειές 2. 500 ευρώ, «μαύρα και στην τσέπη».
Ο Αιγύπτιος της τράτας παίρνει τον μισό μισθό από ό,τι πριν 3 χρόνια. Αλλά φαίνεται ότι παίρνει -με τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη του ή μόνος του, δεν ξέρω- αμοιβή σε ψάρια. Έρχεται τρεις η ώρα το μεσημέρι, από την πίσω πόρτα, με μια σακούλα σκουπιδιών. Τον αντιμετώπιζα χολερικά, τα ψάρια ήταν σε χύμα πάγο και πολλές ώρες στον δρόμο, αλλά όταν μου είπε για το κόψιμο του μισθού άλλαξα γνώμη.
Δεν δικαιολογώ ωστόσο τη φοροδιαφυγή των μικρών, πιθανόν οι αναγνώστες του protagon να το γνωρίζουν. Αλλά τίποτα δεν με θύμωσε τόσο πολύ όσο το τηλεφώνημα της πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας σε έναν παιδικό φίλο: «Αφού δεν εκπίπτετε όλο το ποσό των ασφαλειών σας, θέλετε να σας δώσουμε εκκαθαριστικό για λιγότερα;». Και να σκεφθεί κανείς ότι πρόκειται για τις εταιρείες που εμφανίζονται ως έχουσες εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία -από τις στατιστικές της ΤτΕ- επειδή εισήγαγαν τον περασμένο χρόνο πάνω από 100 εκ. ευρώ για να καλύψουν ζημιές από το «κούρεμα» των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στα οποία τηρούν τα διαθέσιμά τους.
Via : www.protagon.gr
