Οι Γερμανοί έχουν προκαλέσει το αντίθετο από αυτό που ήθελαν να προκαλέσουν. Διότι ενώ προφανώς περίμεναν πως αν πνιγεί μια μικρή χώρα οι άλλες χώρες θα φοβηθούν, αντίθετα βλέπουμε τουλάχιστον από αυτό που γίνεται σήμερα στη Γαλλία, πως η Ελλάδα έχει γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν, και όχι παράδειγμα προς αποφυγήν με αντίδραση την υποταγή, αλλά με αντίδραση την εξέγερση […]

Πιστεύω ότι πρέπει κυρίως να προστατεύουμε την ελευθερία μας από όλους: και τους ντόπιους και τους έξω. Γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Οι προφάσεις που εκμεταλλεύονται οι κυβερνήσεις να φέρνουν μέτρα καταπιεστικά ολοένα και περισσότερο, παντού.  Αυτό, είναι κάτι που πρέπει να το αποφύγουμε με κάθε τρόπο: Να χαθεί η ελευθερία μας! Και από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα θα ‘ρθούνε […]

Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης μίλησε στην Κρυσταλία Πατούλη για το TVXS με αφορμή την εξέγερση στη Γαλλία. Ορισμένα αποσπάσματα της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξής του:

«Βρισκόμαστε στον χειρότερο κλυδωνισμό που μπορεί να φανταστεί κανείς εφόσον μας πνίξανε με τα νέα οικονομικά συστήματα οι Ευρωπαίοι, αλλά βλέπουμε,  εκτός των άλλων, πως οι Γάλλοι αυτή τη στιγμή είναι σαν να λένε δεν είμαστε Ελλάδα, δεν θέλουμε να είμαστε Ελλάδα.

Άρα οι Γερμανοί έχουν προκαλέσει το αντίθετο από αυτό που ήθελαν να προκαλέσουν. Διότι ενώ προφανώς περίμεναν πως αν πνιγεί μια μικρή χώρα οι άλλες χώρες θα φοβηθούν, αντίθετα βλέπουμε τουλάχιστον από αυτό που γίνεται σήμερα στη Γαλλία, πως η Ελλάδα έχει γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν, και όχι παράδειγμα προς αποφυγήν με αντίδραση την υποταγή, αλλά με αντίδραση την εξέγερση.

Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, νομίζω, διότι κατά περίεργο τρόπο η Ελλάδα πάντα είναι ένα σύμβολο.  Και στην εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ακόμα, οι Ρωμαίοι την θεωρούσαν σύμβολο, δηλαδή δεν θεωρούσαν πως κατακτούν μια οποιαδήποτε χώρα, και μάλιστα οι πιο μορφωμένοι ανάμεσά τους ήξεραν και καλά ελληνικά.

Αυτά δεν έχουν εξαλειφθεί τελείως στον σύγχρονο κόσμο. Φαίνεται πως ακόμα και σήμερα παίζουμε αυτό το ρόλο του συμβόλου. Κι όταν πνίγεις ένα σύμβολο, μια χώρα που, τέλος πάντων, λόγω του ονόματος και της γλώσσας έχει κάποια σχέση με την αρχαία Ελλάδα, αλλά την πνίγεις, είναι σα να πνίγεις και την πηγή του πολιτισμού σου, δηλαδή είναι μια συμπεριφορά αυτοκτονική.

Αυτό πιστεύω ότι οι Γάλλοι αμέσως το κατάλαβαν –είναι και πιο έξυπνος λαός- και δεν έχουν το σύνθημα που είχαν στην αρχή οι Ισπανοί, που έλεγαν και εκείνοι με κάποιον τρόπο, τότε, δεν είμαστε σαν την Ελλάδα, μεν, αλλά εννοούσαν δεν έχουμε τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα, διότι δεν εννοούσαν όπως οι Γάλλοι ότι εμείς δεν πρόκειται να υποκύψουμε, απλώς ήθελαν να ξεχωρίσουν τη θέση τους, που είναι ένα είδος δειλίας.

Τώρα όμως με την εξέγερση της Γαλλίας αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι το ελληνικό φαινόμενο του πνιγμού μας από όλες τις μεγάλες δυνάμεις (γιατί από πίσω είναι και η Αμερική, και η Αγγλία, η Γαλλία με την παθητική της στάση, και η Ιταλία με το δήθεν παιχνίδι το οποίο είναι κάπως αμφίρροπο, και βέβαια οι Γερμανοί οι οποίοι δεν το κουνάνε, είναι τελείως αμετακίνητοι), δεν προκάλεσε στους υπόλοιπους λαούς αυτό που ανέμεναν.

Αυτή η κατάσταση αρχίζει να μπαίνει μέσα στη λαϊκή ομοθυμία, ενώ πριν είχε μια επιρροή κυρίως μόνο στα κόμματα. Τώρα αρχίζει ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι σε εποχή κρίσης δεν εφαρμόζεις λιτότητα΄ διότι λιτότητα  είναι λογικό να εφαρμόσεις μόνο σε μία χώρα η οποία παράγει και μάλιστα παράγει με καταπληκτικό τρόπο, όπως η Γερμανία, η οποία αυτή τη στιγμή είναι πάμπλουτη. Τότε η λιτότητα έχει νόημα. Αυτά τα έχουν πει και οι οικονομολόγοι αλλά ποιος τους ακούει;

Και επιμένουν οι Γερμανοί, να θέλουν το δικό τους το μοντέλο λιτότητας, μιας χώρας παραγωγικής η οποία εξάγει συνέχεια και έχει έναν πλούτο απίστευτο μετά τον πόλεμο, και θέλει να το επιβάλλει σε μας που σχεδόν δεν παράγουμε τίποτα! Ή να εφαρμοστεί το ίδιο μοντέλο σε χώρες, όπως η Γαλλία, που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την γερμανική παραγωγή.  AdTech Ad

Εμείς τι παράγουμε; Εμείς εξάγουμε ελιές, ε; Τι άλλο μπορείς να σκεφτείς; Φέτα; Κρασί; Δύο-τρία πράγματα. Τη βιομηχανία μας δεν την αναπτύξαμε, για πολλούς λόγους νομίζω επίσης πολύ λανθασμένους, και δεν καταφέραμε γενικά να αναπτύξουμε τίποτα το οποίο θα μας επέτρεπε να έχουμε αυτοδυναμία.

Και φυσικά, όταν ήρθε η ΕΕ και άρχισε να μας επιβάλλει να αλλάξουμε καλλιέργειες και να κάνουμε αυτό κι εκείνο, όπως π.χ. μας ζητήσανε να καταστρέψουμε τα ελαιόδεντρα και κάποιοι αντιστάθηκαν και είπαν όχι εμείς δεν θα κόψουμε τίποτα, και πολύ καλά κάνανε.

Σκέψου δηλαδή ο παραλογισμός σε τι σημείο έχει φτάσει! Είναι απίστευτο! Ούτε οι αρχαίοι Ρωμαίοι δεν κάνανε τέτοια. Αλλά αυτές είναι οι πραγματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούμε. Και τα λανθασμένα αυτά προγράμματα ήθελαν να μας τα επιβάλλουν από πολλές δεκαετίες.

Εμείς αν δεν μπορούμε να αντιδράσουμε αυτή τη στιγμή λόγω αδυναμίας -διότι δεν έχουμε τα μέσα να αντιδράσουμε και σκύβουμε κεφάλι- δεν είναι λόγω δειλίας΄ ο ελληνικός λαός δεν είναι καθόλου δειλός, αλλά δεν είναι και ηλίθιος, δηλαδή να πάει να αυτοκτονήσει μέσα στα δόντια του δράκου.  Θα κάνει την υποχώρηση αυτή η οποία γίνεται σήμερα, για να επιβιώσει. Γιατί χωρίς αυτά τα δανεικά δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Οπότε είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε αυτές τις άθλιες υποχωρήσεις και να ψηφίζουμε νόμους οι οποίοι είναι φοβεροί και για τα εργασιακά μας και για όλα, και επίσης να ξεπουλάμε και την περιουσία μας.

Πώς να γίνει αλλιώς; Έως ότου ξεσηκωθούν και όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι εναντίον αυτού του προγράμματος λιτότητας το οποίο μας επιβάλλουν πολύ λανθασμένα ουσιαστικά οι Γερμανοί, με τρόπο τελείως φασιστικό και ναζιστικό – και το λέω ευθέως αυτό και νομίζω πως είναι το ίδιο σύστημα που είχε ο Χίτλερ, μόνο που είναι σε οικονομικό επίπεδο, πλέον.

Κι έρχεται κι ο Πούτιν ο οποίος πάει στο Άγιον Όρος και κάνει το σταυρό του. Για τί πράγμα κάνει τον σταυρό του; Για να μην χαθούμε εμείς ή για να μην χαθεί ο ίδιος;…

Δεν μπορώ να προφητεύσω για το μέλλον τι θα γίνει. Λέω απλώς ότι αν δεν γίνει αυτό που ελπίζω, να αλλάξει κάτι στο οικονομικό σύστημα χάρις πια στην θέληση των λαών και όχι των κυβερνήσεων, δεν βλέπω καλή μέρα για κανέναν, όχι μόνο για μας…

Πιστεύω ότι πρέπει κυρίως να προστατεύουμε την ελευθερία μας από όλους: και τους ντόπιους και τους έξω. Γιατί αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Οι προφάσεις που εκμεταλλεύονται οι κυβερνήσεις να φέρνουν μέτρα καταπιεστικά ολοένα και περισσότερο, παντού.  Αυτό, είναι κάτι που πρέπει να το αποφύγουμε με κάθε τρόπο: Να χαθεί η ελευθερία μας! Και από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα θα ‘ρθούνε.

Με αυτά τα μέτρα που μας επιβάλλουν δεν έχεις ελευθερία να αντισταθείς, αλλά έχεις την ελευθερία να τα κατακρίνεις και να έχεις επίγνωση ότι είναι παράλογα, τουλάχιστον από άποψη καθαρά οικονομική. Οι οικονομολόγοι το λένε και οι ίδιοι, άλλωστε, δεν το λέω εγώ που είμαι ένας καλλιτέχνης.

Λοιπόν, δεν υπάρχει λόγος να φοβηθούμε σήμερα ότι θα μας εξαφανίσουν, όταν σήμερα έχουμε τα εκατονταπλάσια τεχνικά και άλλα μέσα να αντισταθούμε, αν θέλουμε.  Κι αυτό νομίζω ότι πρέπει να το αντιληφθούν οι νέοι, και νομίζω ότι πολλοί νέοι το έχουν αντιληφθεί, διότι επειδή βρίσκονται σε δύσκολη θέση αρχίζουν και σκέφτονται…  κι αυτό είναι πολύ σημαντικό!

Via : www.nooz.gr