Συντάκτης: Βίκτωρ Νέτας

Μέσα στον καταιγισμό των μαύρων ειδήσεων, που μονοπωλούν τα τελευταία χρόνια την ενημέρωση και προκαλούν κατάθλιψη στους Ελληνες της ανθρωπιστικής κρίσης, είχαμε την περασμένη εβδομάδα και δύο καλές ειδήσεις. Η πρώτη προερχόταν από το Συμβούλιο της Επικρατείας και την δημοσιοποίησε ο αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, κατά τις πληροφορίες του οποίου η Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με πλειοψηφία 4 ψήφων, έκρινε ότι οι ρυθμίσεις του νόμου 4093/2012, που περικόπτουν κάθε είδους κύριες και επικουρικές συντάξεις, είναι αντισυνταγματικές. Επίσης, με διαφορά 3 ψήφων, έκρινε η Ολομέλεια αντισυνταγματική και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, όπως την ορίζει ο νόμος 4052/2012, με την εφαρμογή της οποίας θα έπρεπε να γίνουν νέες περικοπές στις συντάξεις.

Κατά τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, η απόφαση θα δημοσιοποιηθεί σύντομα, είναι αμετάκλητη και θα πρέπει να εφαρμοστεί μόλις κοινοποιηθεί στο υπουργείο Οικονομικών. Η απόφαση δίνει ένα σοβαρό όπλο στην ελληνική πλευρά για να αποκρούσει στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές την εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων. Παράλληλα, όμως, δημιουργείται και τεράστιο οικονομικό πρόβλημα, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση για την αποκατάσταση των συντάξεων στο ύψος πριν από τις περικοπές του 2012, αλλά και για να πληρωθούν αναδρομικά τα ποσά των περικοπών. Υπολογίζεται ότι το δημοσιονομικό κόστος για την εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας φτάνει τα 3,5 δισ. ευρώ.

Μπορεί η κυβέρνηση με οποιαδήποτε δικαιολογία να μην εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ. Και επίσης, να μην την δεχτούν οι δανειστές; Υπάρχει ήδη το προηγούμενο της απόφασης για την αποκατάσταση των συντάξεων των ενστόλων, η οποία εφαρμόζεται, διότι το Σύνταγμα ορίζει στο άρθρο 94 παραγρ. 4 ότι: «Οι δικαστικές αποφάσεις εκτελούνται αναγκαστικά και κατά του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου όπως ο νόμος ορίζει». Επίσης το άρθρο 95 στην παράγραφο 5 ορίζει: «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνες για κάθε αρμόδιο όργανο όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης».

Μπορεί η κυβέρνηση, ενώ αντιμετωπίζει τα τεράστια χρέη του Δημοσίου, να βρει τα 3,5 δισ. ευρώ, για να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας; Οφείλει να τα βρει με τη μεταβίβαση δημόσιας περιουσίας στα Ασφαλιστικά Ταμεία, διότι το κράτος τούς οφείλει πολλαπλάσια ποσά, τα οποία ληστεύτηκαν κυριολεκτικά από το 1950 έως πρόσφατα με κυβερνητικές αποφάσεις.

Η πρώτη ληστεία έγινε με Αναγκαστικό Νόμο του 1950 (1611/50), με τον οποίο τα αποθεματικά των Ταμείων δεσμεύτηκαν με ασήμαντο επιτόκιο πολύ κάτω του πληθωρισμού, ώς τις αρχές του 1980. Σύμφωνα με μελέτη της ΓΣΕΕ, αν δεν είχε γίνει η ληστρική δέσμευση, το ΙΚΑ στο τέλος της δεκαετίας του 1990 θα είχε αποθεματικά πάνω από 30 τρισ. δραχμές. Μέσω του Χρηματιστηρίου έγινε το 1992 (κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη) η δεύτερη ληστεία, όταν επετράπη να τοποθετήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία το 20% των αποθεματικών τους σε μετοχές και σε τραπεζικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου. Η κυβέρνηση Σημίτη ανέβασε στο 23% το ποσοστό των αποθεματικών για επενδύσεις. Με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 3,5 δισ. ευρώ.

Η επόμενη ληστεία έγινε με τα διαβόητα «δομημένα» ομόλογα. Και νέα ληστεία έγινε με το «κούρεμα» της 12ης Μαρτίου 2012. Τα Ταμεία έχασαν τότε, από τα 18,7 δισ. ευρώ που ήταν τα αποθεματικά τους, τα 8,3 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο από την εισφοροδιαφυγή τα Ταμεία έχασαν 8,5 δισ. ευρώ, ενώ το κράτος είχε συσσωρεύσει 12 δισ. ευρώ οφειλές προς αυτά. Εχει το κράτος περιουσία 350 δισ. ευρώ, άρα μπορεί να αποζημιώσει τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η δεύτερη καλή είδηση ήταν η δήλωση του προέδρου της Γερμανίας, με την οποία αναγνώρισε ότι υπάρχει θέμα πολεμικών επανορθώσεων προς την Ελλάδα. Το Σάββατο ακολούθησε δήλωση της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, με την οποία ανοίγει και αυτή το θέμα των επανορθώσεων.

Η Ελλάδα διεκδικεί, σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το κατοχικό δάνειο ήταν 3,5 δισ. δολάρια, που με τους τόκους (6% από το 1944 έως το 2010) φτάνει τα 163,8 δισ. δολάρια. Για πολεμικές επανορθώσεις η Ελλάδα απαιτούσε 14 δισ. δολάρια. Στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων μετά τον πόλεμο και της επιδικάστηκαν 7,1 δισ. δολάρια, τα οποία με τους τόκους φτάνουν σήμερα τα 332 δισ. δολάρια. Μια διευθέτηση με τη Γερμανία θα δικαίωνε την Ελλάδα, αλλά και θα την ανακούφιζε στην αποπληρωμή του χρέους της.

Via : www.efsyn.gr