Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΠΑ μέλους Κ.Ε. ΔΗΜΑΡ

Ηπρόταση για την Κεντροαριστερά όπως βεβαίως και για την Κεντροδεξιά, είναι παράγωγα του διπολισμού στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος των Ευρωπαϊκών Δημοκρατιών τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο διπολισμός θεωρείται ως ο σταθερότερος και αποτελεσματικότερος τρόπος λειτουργίας της Δημοκρατίας, κυρίως από τις συντηρητικές δυνάμεις.

Η πρόταση για την Κεντροαριστερά ζητούσε απέναντι στον ολιγαρχισμό της εξουσίας των δύο, ο ένας εκ των δύο πόλων, αυτός των δυνάμεων του Κέντρου και της Αριστεράς, να συγκροτηθεί με συλλογικότερο και δημοκρατικότερο πνεύμα και με προοδευτικό πολιτικό πλαίσιο για να αντιμετωπίσει το συντηρητισμό της νεοφιλελεύθερης Κεντροδεξιάς, να προασπίσει το κοινωνικό κράτος και κοινωνικά αγαθά και τα προβλήματα της κοινωνίας των πολιτών.

Οσοι αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αριστεροί, πάντοτε προτιμούμε πλουραλιστικότερη Δημοκρατία με περισσότερα κόμματα εκφραστές της κοινωνίας των πολιτών, με διάλογο δημιουργικό και αποτελεσματικό για τη λύση των προβλημάτων.

Οι αριστεροί -η θέση μου ήταν ότι δεν μπορούσε να επηρεάσει τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας- αντιμετώπισαν θετικά την πρόταση, ως διαρθρωτικού, μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα.

Ομως η εφαρμογή της στις ευρωπαϊκές Δημοκρατίες μέσα στη θύελλα της λιτότητας του άναρχου νεοφιλελευθερισμού, διέψευσε κάθε προσδοκία για τη σωτηρία του κοινωνικού κράτους, της οικολογικής ευαισθησίας και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου.

Ακόμη οι αριστεροί αντιμετώπισαν θετικά την πρόταση, γιατί η πολιτική γεωγραφία ρεαλιστικά έδινε τη δυνατότητα υλοποίησης της συμμαχικής κυβερνητικής πρότασης. Ο ένας εκ των δύο ήταν-είναι ισχυρός πόλος του διπολισμού, π.χ. ΠΑΣΟΚ με 35-40%, Αριστερά Συν με 4-6,5%.

Ολα αυτά όμως ίσχυαν και για την ελληνική πολιτική σκηνή, μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου του ’12 και αυτό επιβεβαιώθηκε και στις τελευταίες εκλογές.

Και δεν ισχύουν σήμερα, γιατί έχει ανατραπεί, έχει αλλάξει η πολιτική γεωγραφία της χώρας.

Η γενικευμένη κρίση αναδιάρθρωσε το πολιτικό μας σύστημα και γεωγραφία.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ-Ελιά έχει 8%, το Ποτάμι 6%, η ΔΗΜΑΡ 1%, ο ΣΥΡΙΖΑ 27%.

Αριστερά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και επιβεβαιωμένα ο πρώτος ή δεύτερος πόλος εξουσίας και διαχείρισης με αντίπαλο τη Ν.Δ., με την οποία συνεργάζεται σε κοινές πολιτικές λιτότητας το ΠΑΣΟΚ.

Ταυτόχρονα Κεντροαριστερά χωρίς την Αριστερά δεν γίνεται. Κέντρο γίνεται.

Οσοι φιλοδοξούν να συγκροτήσουν την Κεντροαριστερά με το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, τη ΔΗΜΑΡ, και όσοι εξαγγέλλουν και το κεντροαριστερό συνέδριό τους για τον ερχόμενο Οκτώβρη, κινούνται εκτός πολιτικού πραγματισμού και ρεαλισμού, εκτός πολιτικής γεωγραφίας, εκτός ορθολογισμού.

Ο πολιτικός λόγος τους είναι ψευδόμενος ως προς τη χρήση του όρου Κεντροαριστερά και έρχεται ως κεκτημένη ταχύτητα από το χθες που μπορεί να είχε νόημα.

Π.χ. Αν μπορεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία με ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι και τα μη απαξιωμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε ο όρος Κεντροαριστερά είναι αληθής, έχει νόημα και είναι υλοποιήσιμη κυβερνητική πρόταση στην πολιτική συγκυρία.

Μόνον με ΠΑΣΟΚ-Ελιά, Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ γίνεται Κέντρο. Γίνεται εργαλείο διάσωσης και ενσωμάτωσης στο ΠΑΣΟΚ, που πολύ δύσκολα σώζεται, γίνεται χίμαιρα, χαμένος πολιτικός χρόνος.

Σήμερα η πρόταση για να υπάρξει μια νέα πολιτική και προγραμματική πλειοψηφία με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, τμήματα του ΠΑΣΟΚ αποτελεί την εναλλακτική υλοποιήσιμη κυβερνητική πρόταση που μπορεί να χρειαστεί η χώρα.

Εμείς της ΔΗΜΑΡ πολύ περισσότερο πρέπει να την εντάξουμε στο πολιτικό μας πλαίσιο αφού την επεξεργαστούμε, αφού γνωρίζουμε καλά τα προγραμματικά ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ και εμπιστευόμαστε τις κατευθύνσεις των δικών μας πολιτικών προγραμματικών πλαισίων. Ως υπεύθυνη συλλογικότητα, με σκληρή αλλά δημιουργική και συντροφική κριτική με άρωμα προοδευτικών προτάσεων και λύσεων που έχει ανάγκη ο τόπος.

Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να συμβάλει δημιουργικά και οι πολίτες της Αριστεράς θα της δώσουν ξανά δύναμη για τον ορθολογισμό των πολιτικών της προτάσεων, το πολιτικό της ήθος, τη διαχρονική της προσπάθεια να υπηρετήσει με ανιδιοτέλεια την ιδέα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.

Εμμονή στις ίδιες πολιτικές πέριξ της ανύπαρκτης Κεντροαριστεράς θα είναι καταστροφική.

Via : www.enet.gr