Η Φώφη Γεννηματά μετά τον «γάμο» με τον Γ. Παπανδρέου εντείνει τις προσπάθειες συνεργασιών.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ

Εντείνονται οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις στην Κεντροαριστερά, μετά τη συνεργασία του Γιώργου Παπανδρέου με τη Φώφη Γεννηματά, σύμπραξη η οποία φαίνεται να λειτουργεί ως θρυαλλίδα εξελίξεων στον ευρύτερο χώρο. Είναι ενδεικτικό ότι την Πέμπτη το βράδυ σε ένα ακόμη μυστικό δείπνο που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ» συναντήθηκαν και προσπάθησαν από κοινού να συμφωνήσουν για τις επόμενες κινήσεις τους ο Στ. Θεοδωράκης με την Αννα Διαμαντοπούλου, τον Γιάννη Ραγκούση και τον Γιώργο Φλωρίδη, ενώ αντίστοιχες διεργασίες είναι σε πλήρη εξέλιξη και στο ΠΑΣΟΚ.

Είναι προφανές, βέβαια, ότι σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις διαδραματίζουν και οι δημοσκοπήσεις και όχι μόνον αυτές που δημοσιοποιούνται. Διότι μπορεί μεν τα φώτα της δημοσιότητας να έπεσαν πάνω στη μάλλον ισχνή αύξηση (1%) που είχε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στην έρευνα του ΠΑΜΑΚ (και ερμηνεύθηκε ως αποτέλεσμα της σύμπραξης του ΚΙΔΗΣΟ με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη), αλλά την εβδομάδα που πέρασε υπήρξε και ένα ακόμη εύρημα που δεν ανακοινώθηκε.

Κατά πληροφορίες της «Κ», η νέα πρωτοβουλία των τριών πρώην υπουργών (Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Φλωρίδης) εκτιμήθηκε ότι θα μπορούσε κάλλιστα να διεκδικήσει την είσοδό της στη Βουλή αν μετεξελιχθεί σε κόμμα, καθώς οι πολίτες που δήλωσαν έτοιμοι να τη στηρίξουν υπερβαίνουν τον πήχυ του 3%. Σημειωτέον δε ότι το ερώτημα έγινε ανεξαρτήτως της πιθανής σύμπραξης των τριών με το Ποτάμι.

Ο παράγων Βενιζέλος

Ο καθοριστικότερος, ωστόσο, παράγοντας για το τι θα συμβεί στον ευρύτερο χώρο μάλλον ακούει στο όνομα… Ευάγγελος Βενιζέλος. Οσοι παρακολουθούν προσεκτικά τις δηλώσεις του και ερμηνεύουν τις… σιωπές του εικάζουν ότι ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα παραμείνει στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Για να το πούμε πιο απλά, ο κ. Βενιζέλος μοιάζει να ασφυκτιά πλέον στη ΔΗΣΥ (κάτι που ενέτεινε βέβαια η επιστροφή του Γ.Παπανδρέου) και δεν είναι λίγοι όσοι προβλέπουν ότι η αφορμή για να προκληθεί μια οριστική ρήξη δεν θα αργήσει να προκύψει.

Επισημαίνεται, άλλωστε, ότι ακριβώς λόγω της επιστροφής του κ. Παπανδρέου και των στελεχών του στη ΔΗΣΥ περιπλέκονται και οι ισορροπίες –όταν προκύψουν εκλογές– για το ποιοι και το πώς θα επιλεγούν από την κ. Γεννηματά στις σίγουρες έδρες του ΠΑΣΟΚ.

Τι θα κάνει σε περίπτωση που βρεθεί εκτός ΔΗΣΥ ο κ. Βενιζέλος ουδείς το γνωρίζει και οι περισσότεροι δεν θεωρούν πιθανό να δημιουργήσει νέο κόμμα. Μια τέτοια έξοδος, ωστόσο, θα έχει εντελώς απρόβλεπτες συνέπειες στον ευρύτερο χώρο. Οχι μόνον γιατί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η νέα εκλογική απήχηση ενός κόμματος Γεννηματά – Παπανδρέου, από το οποίο θα απουσιάζει ο κ. Βενιζέλος. Αλλά γιατί μια τέτοια εξέλιξη θα επηρεάσει ασφαλώς και την αντίπερα όχθη.

Για να το πούμε σαφέστερα, είναι προφανές ότι ο κ. Θεοδωράκης θα επιθυμούσε μια σύγκρουση του Ευ. Βενιζέλου με τη Φώφη Γεννηματά και τον Γ. Παπανδρέου, καθώς από καιρό πιστεύει ότι μια τέτοια εξέλιξη θα απελευθέρωνε και άλλες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, ενθαρρύνοντας το σενάριο στο οποίο προσβλέπει. Δηλαδή τη δημιουργία ενός νέου και ευρύτερου σχήματος στον χώρο του Κέντρου και την απευθείας ανάδειξη αρχηγού από τη βάση, την εμπιστοσύνη της οποίας εκτιμά ότι μπορεί να επαναδιεκδικήσει.

Από την άλλη, ωστόσο, αν τελικώς αποχωρήσει ο κ. Βενιζέλος από τη ΔΗΣΥ, είναι πιθανό η ομάδα των τριών (Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Φλωρίδης) ή και κάποιος εξ αυτών να ξανασκεφτεί τη συνεργασία τους με την κ. Γεννηματά. Διότι είναι προφανές ότι η παρουσία Βενιζέλου δυσκολεύει μέχρι σήμερα π.χ την κ. Διαμαντοπούλου ακόμη και να σκεφθεί την επανάκαμψή της στη ΔΗΣΥ, πόσο μάλλον του κ. Γ.Ραγκούση, οι σχέσεις του οποίου με τον κ. Βενιζέλο ουδέποτε αποκαταστάθηκαν μετά την κόντρα που είχαν από την εποχή της λίστας Λαγκάρντ.

Είναι αναμενόμενο οι περισσότεροι αναγνώστες να αισθάνεστε μπερδεμένοι με όλα αυτά τα ενδεχόμενα. Αλλά δεν είναι δικό σας το φταίξιμο ούτε του γράφοντος. Είμαστε όλοι μπερδεμένοι, γιατί απλούστατα εντελώς αναποφάσιστοι εξακολουθούν να παραμένουν όλοι σχεδόν οι πρωταγωνιστές στο σίριαλ της Κεντροαριστεράς.

Οι κρίσιμες λεπτομέρειες μιας επιστροφής

Δεν έχει μόνον πολιτικό ενδιαφέρον, αλλά και έντονο παρασκήνιο ο τρόπος που επέστρεψε ο κ. Γ. Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Διότι όσοι παρακολουθούσαν από κοντά τα τεκταινόμενα στα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ) γνώριζαν πως ούτε η κ. Γεννηματά επιθυμούσε αληθινά την επιστροφή του κ. Παπανδρέου ούτε ο πρώην πρωθυπουργός θεωρoύσε τιμητική για τον ίδιο την επιστροφή του. Τι μετέβαλε την άποψη της κ. Γεννηματά, είναι μάλλον προφανές. Η κοινή πρωτοβουλία Διαμαντοπούλου, Ραγκούση, Φλωρίδη και η πιθανότητα συνεργασίας τους με τον κ. Θεοδωράκη σήμανε συναγερμό στο ΠΑΣΟΚ. Ετσι εξηγείται η ξαφνική πρόσκληση σε πολιτικό γάμο στον κ. Παπανδρέου, αλλά και η περιβόητη εκδήλωσή της στην οποία κάλεσε το όλον ΠΑΣΟΚ μία ημέρα πριν από την πρώτη εκδήλωση των τριών.

Αντιθέτως, αυτό που μετέβαλε τη στάση του κ. Γ. Παπανδρέου μάλλον ήταν οι πιέσεις των πρώην βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που τον ακολούθησαν «να κάνει επιτέλους κάτι γιατί το ΚΙΔΗΣΟ μόνο του δεν έχει τύχη». Τον τρόμαξε η πιθανότητα να τον εγκαταλείψουν ακόμη και στενοί συνεργάτες του και να αρχίσουν κατά μόνας να σπεύδουν στην κ. Γεννηματά. Πήρε, ωστόσο, την τελική του απόφαση και για έναν πιο προσωπικό λόγο. Αυτό που ενοχλούσε σφόδρα τον κ. Παπανδρέου ήταν η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στον ίδιο όχι μόνον από τον κ. Βενιζέλο, αλλά και από την κ. Γεννηματά. «Και οι δύο υπεραμύνονταν όσων έκανε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, αλλά, όλως παραδόξως, πάντα ξεχνούσαν να μνημονεύσουν ποιος ηγείτο του κόμματος», είπε στην «Κ» στενός συνεργάτης του και αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήρθε η ώρα της πραγματικής δικαίωσης του Γιώργου.

Via : www.kathimerini.gr