Αμυγδαλέζα: Κραυγή μεταναστών από το στρατόπεδο κράτησης

Κρούσματα αστυνομικής βίας, ρατσιστική συμπεριφορά εις βάρος τους και ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καταγγέλλουν πρώην και νυν κρατούμενοι του στρατοπέδου μεταναστών στην Αμυγδαλέζα.

Η κραυγή τους έρχεται την ώρα που βρίσκονται στην τέταρτη ημέρα της απεργίας πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τον θάνατο του κρατούμενου μετανάστη, Μοχάμεντ Ασφάκ, και ενώ συνεχίζεται στο Β’ Μεικτό Ορκωτό η δίκη των 65 κρατούμενων μεταναστών της Αμυγδαλέζας για την εξέγερση που έλαβε χώρα στις 10 Αυγούστου 2013.

Εκτός από τους μετανάστες, το in.gr απευθύνθηκε και σε εκπροσώπους των ιατρικών φορέων και των οργανώσεων που διατηρούν ιατρεία εντός του στρατοπέδου, αλλά και στη δικηγόρο των 65 μεταναστών που δικάζονται για την εξέγερση στο συγκεκριμένο κέντρο κράτησης.

«Τον έσπασαν στο ξύλο, επειδή μίλησε»

Έγκλειστος μετανάστης μέσα από το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας, ο οποίος έχει ξεπεράσει τους προβλεπόμενους από το νόμο 18 μήνες κράτησης, μίλησε στοin.gr, κάνοντας λόγο για απάνθρωπες συνθήκες και κατήγγειλε ότι συγκρατούμενός του έπεσε θύμα βίας επειδή είχε το «θράσος» να ζητήσει από τους αστυνομικούς να μεταφέρουν στο νοσοκομείο έναν αφγανό έγκλειστο, ο οποίος έχρηζε άμεσης ιατρικής περίθαλψης.

Συγκεκριμένα δηλώνει: «Πριν από ένα μήνα περίπου, είχε έρθει ένας Αφγανός που είχε τρελαθεί στην κυριολεξία λόγω του εγκλεισμού του εδώ. Να φανταστείτε χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο και σε πέτρες, με αποτέλεσμα να αιμορραγεί. Κάποιος συγκρατούμενος δεν μπορούσε να τον βλέπει άλλο σε αυτήν την κατάσταση και πήγε στους αστυνομικούς, οι οποίοι παίζανε χαρτιά εκείνη την ώρα και τους παρακάλεσε να τον πάνε στο νοσοκομείο. Εκείνοι τον κορόιδευαν ρωτώντας αν είναι δικηγόρος του Αφγανού… Λίγες ώρες αργότερα τον μετέφεραν στο Αλλοδαπών, στην Πέτρου Ράλλη και τον σπάσανε στο ξύλο για να τον τιμωρήσουν».

Συνεχίζει λέγοντας πως ένας αστυνομικός τον ρώταγε αν είναι μάγκας ή δικηγόρος και ένας άλλος όταν πήγαινε να απαντήσει, τον χτύπαγε στο στόμα. Έφαγε τόσο ξύλο, όπως λέει μέσω του διερμηνέα του, που έχει πρόβλημα στη λεκάνη του από τις κλοτσιές, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κάτσει ούτε καν στην τουαλέτα. Μάλιστα, έχει ζητήσει να τον πάνε στο νοσοκομείο και οι αστυνομικοί του είπανε: «Εσύ θα μείνεις έτσι για παραδειγματισμό». Κατήγγειλε, επίσης, ότι δεν του έδιναν ούτε ντεπόν επειδή είχε το θράσος να μιλήσει.

Ντεπόν για πάσα νόσο

Σχετικά με την ιατρική περίθαλψη μέσα στην Αμυγδαλέζα, δηλώνει ότι «τρεις είναι οι βάρδιες κάθε μέρα από γιατρούς. Υπάρχουν πολλά κρούσματα ψώρας, αλλά οι γιατροί τα αντιμετωπίζουν δίνοντάς μας μια αλοιφή και λέγοντάς μας: φαγούρα είναι θα περάσει… Αν κάποιος μας εξέταζε θα ξέραμε αν έχουμε φυματίωση ή οτιδήποτε άλλο», ενώ πρόσθεσε πως «όταν καταγγέλλουμε στους περισσότερους γιατρούς περιστατικά αστυνομικής βίας, μας λένε πως δεν είναι δουλειά τους και να τα πούμε σε κάποιον ανώτερο αστυνομικό. Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις με γιατρούς που θέλουν να μας βοηθήσουν».

Ανάλογη είναι και η μαρτυρία και ενός άλλου μετανάστη. Ο Αφίς Γουλάμ ήταν έγκλειστος επί 19 μήνες και 10 μέρες. «Έπρεπε να διαμαρτυρηθούμε για να μεταφέρουν κάποιον στο νοσοκομείο. Βέβαια, μετά φοβόμασταν μήπως μας δείρουν, κάτι που συνέβαινε συχνά» είπε.

Τις καταγγελίες αυτές για την ιατρική περίθαλψη έρχεται να συμπληρώσει ο Μοχάμεντ Ναΐμ, ο οποίος ήταν 13 μήνες έγκλειστος στην Αμυγδαλέζα. Κατήγγειλε πως η μόνη φαρμακευτική αγωγή που δέχονταν εντός του στρατοπέδου για οποιαδήποτε ασθένεια ήταν ντεπόν. Για οποιαδήποτε αρρώστια, όπως λέει, «αυτοί μας δίνανε ντεπόν και αυτό με μεγάλη δυσκολία το παίρναμε». Μάλιστα, όταν κάποιος έβρισκε το θάρρος να πάει για να ζητήσει φάρμακα μπορεί να τον αφήνανε να περιμένει έξω από το φυλάκιο για 3-4 ακόμα και 5 ώρες. Το μόνο που του λέγανε είναι «να περιμένεις».

Σημείωσε ακόμη πως υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι με ψώρα και φυματίωση, ενώ δεν υπάρχει ασθενοφόρο για να εξυπηρετεί την μεταφορά των κρατουμένων, με αποτέλεσμα να περιμένει για ώρες όποιος πρέπει να μεταβεί σε νοσοκομείο.

Ο έγκλειστος μετανάστης κατέληξε λέγοντας πως «από τότε που με έφεραν εδώ έχω χάσει 18 κιλά. Σας παρακαλώ ελάτε να δείτε πως ζούμε, δεν μπορώ να πω αυτές τις εικόνες με λόγια».

Αστυνομική βία και ναζί

Για τα κρούσματα αστυνομικής βίας, κρατούμενος της Αμυγδαλέζας είπε ότι «οι αστυνομικοί δεν μας θεωρούν ανθρώπους. Υπάρχουν καταγγελίες από συγκρατούμενους ότι παλαιότερα αστυνομικοί χαιρέτιζαν ναζιστικά, όμως μετά από αυτά που έχουν γίνει με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, δεν μιλάνε τόσο ανοικτά».

Συνέχισε καταγγέλλοντας ότι «μας λένε πως είμαστε ‘βρώμα’ για την Ελλάδα και να σηκωθούμε να φύγουμε. Όταν μας μιλάνε, το μόνο που λένε είναι βρισιές».

Με μία ανάλογη μαρτυρία, ο Αφίς Γουλάμ λέει πως «υπήρχαν αστυνομικοί μέσα στην Αμυγδαλέζα που είχανε μία ανθρώπινη στάση απέναντί μας και δεν μας αντιμετώπιζαν σαν ζώα. Υπήρχαν, όμως, και αρκετοί που μας χτυπούσαν χωρίς λόγο, ακόμα και όταν πηγαίναμε να πιούμε νερό. Κάποιοι μιλάγανε πολύ συχνά για την Χρυσή Αυγή, αυτοί συνήθως μας χτύπαγαν».

Την προαναφερθείσα μαρτυρία επιβεβαιώνει και ο πρώην κρατούμενος, Μοχάμεντ Ναΐμ, λέγοντας ότι «οι αστυνομικοί μας βρίζανε ρατσιστικά και δεν υπήρχε κανένας που θα μπορούσε να ακούσει τα προβλήματά μας και να μας βοηθήσει. Για παράδειγμα πηγαίναμε να πιούμε νερό και εκεί μας κλότσαγαν και μας βάραγαν με τα κλομπ».

Όσον αφορά τη δυνατότητα άσκησης θρησκευτικής λατρείας ο κ. Γουλάμ αναφέρει πώς «υπήρχε ένα κοντέινερ που το είχανε διαθέσει αποκλειστικά για να κάνουμε προσευχή, αλλά κάποιοι αστυνομικοί είτε διέκοπταν την προσευχή μας είτε μας έβγαζαν έξω πριν ξεκινήσουμε. Μας έλεγαν να επιστρέψουμε στα δικά μας κοντέινερ για να προσευχηθούμε».

«Μας έκοβαν το ρεύμα και δεν κοιμόμασταν από την ζέστη»

Ο Αφίς Γουλάμ τόνισε πως το καλοκαίρι του 2013 που ήτανε μέσα στο στρατόπεδο κράτησης, είχανε κόψει το ρεύμα για 22 μέρες στον τομέα που βρισκόταν εκείνος, ενώ σε κάποιους άλλους για περίπου 2 εβδομάδες.

Επιπρόσθετα, λέει ότι «δεν μπορούσαμε να λειτουργήσουμε το air condition, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κοιμηθούμε από την αφόρητη ζέστη που επικρατούσε στα κοντέινερ, αφού η θερμοκρασία ήταν κοντά στους 50 βαθμούς. Μάλιστα, όταν βγαίναμε έξω από τα κοντέινερ επειδή δεν αντέχαμε την ζέστη, τότε οι αστυνομικοί μας έβριζαν και μας έλεγαν να ξαναμπούμε μέσα».

«Τι κάνανε και δεν μπορούν να μιλήσουν με τα παιδιά τους;»

Σύμφωνα με τον κ. Ναΐμ οι κρατούμενοι στην Αμυγδαλέζα δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με συγγενείς και φίλους, με αποτέλεσμα να είναι τελείως αποκομμένοι από τον έξω κόσμο. Είπε, επίσης, ότι «σε όποιον εντοπίσουν κινητό τηλέφωνο τον ξυλοκοπούν. Τι κάνανε και δεν μπορούν να μιλήσουν με την γυναίκα και τα παιδιά τους; Ούτε τηλέφωνο ούτε τηλεόραση ούτε εφημερίδα, είναι αποκομμένοι από όλους και από όλα. Στα καρτοτηλέφωνα που έχει μέσα μας επιτρέπεται να μιλάμε το πολύ 4 λεπτά με το Πακιστάν. Δεν θέλουνε να μιλάμε με τις οικογένειές μας».

Ακόμη ανέφερε πως όποτε δείξανε εμπράκτως την αντίθεσή τους για αυτές τις συνθήκες διαβίωσης, ζούσαν με την απειλή ότι μετά από λίγο θα έρθουν και θα τους χτυπήσουν οι αστυνομικοί, ενώ πρόσθεσε πως έκαναν απεργία πείνας «για να μας ακούσουν επιτέλους και εκείνοι μας δέρνανε» και κατέληξε με μία δραματική έκκληση: «Σας παρακαλώ πρέπει να μπείτε μέσα για να καταλάβετε τι γίνεται εκεί».

«Πέφτουν σε αντιφάσεις οι μάρτυρες κατηγορίας»

Η δικηγόρος των 65 εξεγερμένων κρατουμένων, η δίκη των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες στο Β’ Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνα, Ευγενία Κουνιάκη, αναφέρει στο in.gr πως οι μάρτυρες κατηγορίας-αστυνομικοί έχουν πέσει σε πολλές αντιφάσεις ως προς τις καταθέσεις τους.

«Δεν αναγνωρίζουν κάποιους κρατούμενους, ενώ αναφέρουν με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στις 10 Αυγούστου 2013, ημέρα εξέγερσης. Επίσης, ένα άλλο δεδομένο που αποδεικνύει πως ψεύδονται είναι πως δεν αναφέρουν με σαφήνεια το πού βρίσκονταν οι κρατούμενοι εκείνη την ημέρα, δηλαδή σε ποια πτέρυγα. Μετά από αυτήν τη διαδικασία θα ακολουθήσουν οι μάρτυρες υπεράσπισης, οπότε η δίκη θα φτάσει και μετά τις γιορτές» δηλώνει.

«Οι 25 εκ των εξεγερμένων μεταναστών είναι προφυλακισμένοι, από τους υπόλοιπους 40 οι περισσότεροι παραμένουν έγκλειστοι στην Αμυγδαλέζα, ενώ άλλοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι ή απελάθηκαν».

«Δύο θάνατοι κρατούμενων το καλοκαίρι»

Για τα κρούσματα βίας, η Ευγενία Κουνιάκη σημειώνει ότι οι πελάτες της είπαν πως αυτά λάμβαναν χώρα σχεδόν επί καθημερινής βάσεως. Προσθέτει ότι «οι άνθρωποι αυτοί στερούνται στοιχειώδη δικαιώματα. Υπάρχουν μαρτυρίες για αστυνομικούς που φέρεται να έχουν ξεκάθαρη σχέση με την Χρυσή Αυγή. Δεν σέβονται ούτε τα θρησκευτικά τους δικαιώματα, αφού μου μαρτυρούν ότι επίτηδες οι αστυνομικοί διακόπτουν την προσευχή τους για προσχηματικούς λόγους».

«Το καλοκαίρι στην Αμυγδαλέζα καταγράφηκαν δύο θάνατοι, ο ένας από όσο γνωρίζω γιατί υπέστη καρδιακό επεισόδιο και δεν μεταφέρθηκε γρήγορα στο νοσοκομείο. Αυτό που μου έχουν καταγγείλει οι πελάτες μου είναι ότι για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας τους χορηγούν ντεπόν…» τονίζει.

«Τα κέντρα κράτησης είναι η έσχατη λύση βάση νόμου»

Σχετικά με το κατά πόσο τηρούνται όλες οι απαιτούμενες και νόμιμες διαδικασίες πριν αυτοί οι άνθρωποι περάσουν την πόρτα της Αμυγδαλέζας αναφέρει:

«Η στέρηση της ελευθερίας σε μετανάστες που μπαίνουν λαθραία σε μια χώρα της Ε.Ε. έχει νομική υπόσταση, βάση Διεθνών Συμβάσεων και Προεδρικών Διαταγμάτων, όντας όμως η έσχατη λύση. Πρώτα πρέπει να ακολουθηθούν εναλλακτικές πρακτικές, όπως ο περιορισμός του μετανάστη σε μία συγκεκριμένη περιοχή, δίνοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα το παρόν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Αυτό δεν συμβαίνει στην χώρα μας, αφού τα κέντρα κράτησης αποτελούν ουσιαστικά είναι μία αποθήκη ψυχών».

Σύμφωνα με την κ. Κουνιάκη, «αυτό ουσιαστικά αποδεικνύει τα ελλείμματα και τις παθογένειες της ελληνικής δικαιοσύνης. Μάλιστα, πολλοί εξ αυτών αν δεν έχουν κάποιο μέσο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, με κάποιον δικηγόρο παραδείγματος χάρη μπορεί και να χαθούν».

ΕΚΕΠΥ: «Υπήρξε ένα κρούσμα φυματίωσης»

Το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας (ΕΚΕΠΥ) διατηρεί στον 1ο και 2ο τομέα του στρατοπέδου ιατρεία για τους κρατούμενους μετανάστες.

Ο πρόεδρος του, Παναγιώτης Ευσταθίου, περιέγραψε στο in.gr την ιατρική περίθαλψη που παρέχεται στους έγκλειστους της Αμυγδαλέζας: «Η ιατρική περίθαλψη από τα ιατρεία του ΕΚΕΠΥ στον 1ο και 2ο τομέα είναι μόνο για πρωτοβάθμια εξέταση. Από εκεί και πέρα αν κριθεί σκόπιμο και αναγκαίο τότε ο κρατούμενος μεταφέρεται σε κάποιο νοσοκομείο και εκεί μέσω ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα λάβει την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή».

Για τα κρούσματα φυματίωσης που αναφέρουν οι κρατούμενοι, ο κ. Ευσταθίου είπε ότι «υπήρξε ένα κρούσμα, όπου κρατούμενος είχε φυματίωση. Ο μετανάστης μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, ενώ κλιμάκιο του ΚΕΕΛΠΝΟ εξέτασε το κοντέινερ και τους συγκρατούμενούς του με την μέθοδο του tracing (ιχνηλάτηση), με τα αποτελέσματα να δείχνουν πως δεν υπήρχε μετάδοση».

Σχετικά με τις καταγγελίες περί αστυνομικής βίας ο κ. Ευσταθίου ανέφερε πως «τα ιατρεία είναι έξω από τον χώρο κράτησης και έτσι ο γιατρός δεν μπορεί να ξέρει τι γίνεται μέσα στις πτέρυγες», ενώ Προσέθεσε πως «οι κρατούμενοι δεν μας έχουν αναφέρει κρούσματα αστυνομικής βίας».

«Οι συνθήκες κράτησης είναι όπως σε όλα τα κρατητήρια της χώρας»

Η οργάνωση Ιατρική Παρέμβαση είναι υπεύθυνη για την ιατρική περίθαλψη των κρατουμένων στον 3ο τομέα του στρατοπέδου, αλλά και για τους ασυνόδευτους ανήλικους μετανάστες.

Η γγ της οργάνωσης, Ελπίδα Ευθυμιάδου, μιλώντας στο in.gr ανέφερε ότι «οι συνθήκες κράτησης είναι όπως σε όλα τα κρατητήρια της χώρας».

Η ίδια επιβεβαίωσε ότι υπήρξε ένα κρούσμα φυματίωσης στον πρώτο ή στον 2οτομέα, ενώ για τις ελλείψεις φαρμάκων είπε «εμείς στον 3ο τομέα έχουμε φάρμακα, στους άλλους δύο δεν έχουν».

Όσον αφορά τις καταγγελίες μεταναστών περί ρατσιστικής βίας είπε: «Δεν μπορώ να γνωρίζω τι γίνεται εμείς επισκεπτόμαστε τον χώρο μόνο το πρωί».

Άγνοια, επίσης, δήλωσε και για τη σίτιση καθώς, όπως ανέφερε, «το φαΐ είναι από κέτενιρνγκ και δεν ξέρω αν πληροί τις προϋποθέσεις γιατί δεν είμαστε εκεί όταν μοιράζεται το φαγητό».

«Ιατρική απουσία»

Ο Απόστολος Βεΐζης, διευθυντής προγραμμάτων και επικεφαλής των δράσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, ανέφερε από την πλευρά του πως οι συνθήκες κράτησης στα στρατόπεδα είναι απαράδεκτες και προκαλούν ή επιδεινώνουν τα ιατρικά προβλήματα των μεταναστών, σε συνδυασμό με την ιατρική απουσία.

Ο κ. Βεΐζης ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η ιατρική παρουσία είναι ελλιπής «δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και αυτό λόγω της ευρύτερης προχειρότητας που επικρατεί στην διαχείριση της λειτουργίας αυτών των κέντρων».

Σύμφωνα με τα ιατρικά στοιχεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, πάνω από το 65% των ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι μετανάστες προκαλούνται  ή είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες κρατούνται.

Άγγελος Προβολισιάνος

Via :news.in.gr