Πέντε μήνες από όταν ο Συνεταιρισμός ΘΕΣγάλα –ΠΙΕς άρχισε να διαθέτει στη Λάρισα φρέσκο παστεριωμένο γάλα από ΑΤΜ, ο πρόεδρός του, Θανάσης Βακάλης, αποκωδικοποιεί την επιτυχία της πώλησης γάλακτος σε τιμή δίχως το κόστος συσκευασίας και εξηγεί τα επόμενα σχέδιά του.

της Πολυξένης Αθανασούλια

STRATIA

 «Ιδρύσαμε τον συνεταιρισμό «ΘΕΣγάλα-Πιες» στα τέλη του 2010. Σήμερα απαρτίζεται από 102 αγελαδοτρόφους παραγωγούς – μέλη, διαθέτει 58 μονάδες παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, παράγει 130 τόνους γάλα ημερησίως (ποσότητα που αντιστοιχεί στο 10% της εγχώριας παραγωγής) και σύμφωνα με τις φετινές προβλέψεις ο τζίρος αναμένεται να φτάσει τα 30.000.000 ευρώ».

Όταν τέλειωσα την Ιατρική, το 2001, αποφάσισα να ασχοληθώ με την επιχείρηση του πατέρα μου, ο οποίος διέθετε τότε μια σχεδόν πειραματική κτηνοτροφική μονάδα, με αρκετά σύγχρονες εγκαταστάσεις για την εποχή. Παρόλα αυτά, εγώ θέλησα να την εκσυγχρονίσω. Ασχολήθηκα με τη μετεγκατάσταση της φάρμας σε ακόμα πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, ώστε να είναι ανταγωνιστική. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 3.500 εκμεταλλεύσεις αγελαδοτροφίας και προβατοτροφίας. Ωστόσο, το 70% περίπου του γάλακτος παράγεται από περίπου 300. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μονάδες που έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις σε ζωικό κεφάλαιο και εγκαταστάσεις.Φυσικά, μιλάμε για μονάδες που έχουν επιχειρηματικό προσανατολισμό. Το πρόσφατο επιχείρημα του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Τσαυτάρη ενάντια στις απαιτήσεις του ΟΟΣΑ, ότι δηλαδή, στην Ελλάδα οι κτηνοτρόφοι συλλέγουν το γάλα ακόμα σε γκιούμια (μεταλλικές κανάτες), αφορούσε στους προβατοτρόφους. Η αγελαδοτροφία είναι ένας από τους δυναμικότερους κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής της Ελλάδας. Οι περισσότερες φάρμες διαθέτουν σύγχρονα αρμεκτήρια, ενώ σε επίπεδο τεχνικών υποδομών, εξοπλισμού και διαχείρισης ανταγωνίζονται επάξια αντίστοιχες στο εξωτερικό. Διαβάστε ακόμα: Γίνεται παγκόσμιο brand το τσάι του βουνού; Στις κινητοποιήσεις των αγροτών στα Τέμπη το 2008, επί Χατζηγάκη, συμμετείχα ως απλός αγρότης, όχι ως συνδικαλιστής. Ανήκα σε μια ομάδα νέων αγροτών που διεκδικούσε μεταρρυθμίσεις για την αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα και συνειδητοποίησα ότι οι γνωστοί αγροτοπατέρες κινούσαν τα νήματα και κινητοποιούσαν τους νεότερους μόνο και μόνο για να πάρουν τα 500 εκατομμύρια αποζημίωση. DSCF0575 «Τα ιδιόκτητα καταστήματα ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς – ATM φρέσκου γάλακτος είναι μια καινοτόμα δράση προκειμένου να διαθέσουμε το τελικό μας προϊόν. Ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2013 με τέσσερις αυτόματους πωλητές σε διάφορα σημεία της Λάρισας και σύντομα τους αυξήσαμε σε δέκα». Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπήρξε ποτέ κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη της αγελαδοτροφίας. Σύμφωνα με την ποσόστωση της Ε.Ε. –η οποία καταργείται το 2015–, μας δίνεται το δικαίωμα να παράγουμε μέχρι και 820.000 τόνους αγελαδινού γάλακτος. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε συνεχώς φθίνουσα πορεία στις ποσότητες που παράγουμε: πρόπερσι παρήγαμε 720.000 τόνους, πέρυσι 630.000 και φέτος αναμένεται να πέσουμε στους 590.000. Σημειωτέον ότι η εγχώρια ζήτηση ξεπερνά τους 1.300.000 τόνους. Αν δεν υπάρξει ένας κεντρικός σχεδιασμός, κινδυνεύουμε να βλέπουμε τις αγελάδες μόνο στο ζωολογικό κήπο. «Ήδη πουλάμε 7 τόνους γάλακτος καθημερινά στη Λάρισα, ανεφοδιάζοντας τους αυτόματους πωλητές μέχρι και τρεις φορές την ημέρα». Το κόστος διατροφής μιας αγελάδας στην Ελλάδα φθάνει τα 6 ευρώ ημερησίως, ενώ στην Ευρώπη δεν ξεπερνά τα 3,5. Αυτό έχει πολλές αιτίες: το μεγάλο κόστος δανεισμού, το κόστος ενέργειας –στην Ολλανδία κάθε φάρμα λαμβάνει επιδότηση για εγκατάσταση βιοαερίου, ώστε να είναι αυτάρκης. Επίσης, η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει να έχουμε στην κατοχή μας μεγάλες εκτάσεις σαν αυτές της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Αντίθετα, επικρατεί κατακερματισμός του κλήρου με μικρές γεωργικές εκτάσεις, κυρίως δασώδεις και θαμνώδεις, που δεν καλύπτουν το κόστος των ζωοτροφών, το οποίο ανέρχεται στο 60% του κόστους μιας μονάδας. Υπήρξαν βέβαια και στρεβλώσεις: Για παράδειγμα, οι πρώτες επιδοτήσεις (ΜΟΠ) δίνονταν σε κτηνοτρόφους που δεν είχαν καν δική τους γη… Κάπως έτσι αρχίσαμε να σκεφτόμαστε προς την κατεύθυνση ενός υγιούς συνεταιρισμού: ενός σχήματος που θα λειτουργεί με ιδιωτικο- οικονομοτεχνικά κριτήρια, σαν μια ανώνυμη εταιρεία. Τελικά, συγκεντρώθηκε ένας αρχικός πυρήνας 50 παραγωγών σε Θεσσαλία και Πιερία, και στα τέλη του 2010 ιδρύσαμε τον συνεταιρισμό «ΘΕΣγάλα-Πιες». Σήμερα ο «ΘΕΣγάλα-Πιες» απαρτίζεται από 102 αγελαδοτρόφους παραγωγούς – μέλη, διαθέτει 58 μονάδες παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, παράγει 130 τόνους γάλα ημερησίως (ποσότητα που αντιστοιχεί στο 10% της εγχώριας παραγωγής) και σύμφωνα με τις φετινές προβλέψεις ο τζίρος αναμένεται να φτάσει τα 30.000.000 ευρώ. Διαβάστε ακόμα: Αγρότης; Ναι, τώρα είναι «in», πρόσεξε όμως μη φας τα μούτρα σου. vakaliss «Στοχεύουμε στη γενετική βελτίωση των ζώων για την αύξηση της παραγωγικότητας. Ήδη, σε κάποιες φάρμες ασκήσαμε πιλοτικά τη μέθοδο της εμβρυομεταφοράς». Πρώτος μας στόχος ήταν η μείωση του κόστους παραγωγής –προτεραιότητα του παραγωγού πρέπει να είναι η μείωση του κόστους των ζωοτροφών. Γι’ αυτό και δράσαμε συντονισμένα προς αυτή την κατεύθυνση. Αρχικά διασφαλίσαμε φθηνές ζωοτροφές, υπογράφοντας ετήσια συμβόλαια με τον αδελφό συνεταιρισμό «ΘΕΣγη», αποφεύγοντας τους μεσάζοντες. Η διαχρονική συνέργεια σε όλο το φάσμα του πρωτογενούς τομέα (σ.σ.: ο γεωργικός συνεταιρισμός «ΘΕΣγη» συνεργάζεται και με τον συνεταιρισμό προβατοτρόφων «ΓάλαΕλλάς» στην Ελασσόνα), εκτός από εμάς, ωφελεί και τους καλλιεργητές που εξασφαλίζουν την πώληση της παραγωγή τους. Επίσης, αυτή την περίοδο ιδρύουμε κτηνιατρείο ώστε να αγοράζουμε μαζικά τις εισροές μας από τις φαρμακοβιομηχανίες (σ.σ.: εκτός από ζωοτροφές, μια μονάδα προμηθεύεται φάρμακα και αναλώσιμα). Έτσι, θα πετύχουμε μείωση τιμών και θα αποφύγουμε τους ιδιώτες κτηνιάτρους, που έχουν μια τάση υπερχορήγησης φαρμάκων. Επιπλέον, στοχεύουμε στη γενετική βελτίωση των ζώων για την αύξηση της παραγωγικότητας. Ήδη, σε κάποιες φάρμες ασκήσαμε πιλοτικά τη μέθοδο της εμβρυομεταφοράς, εμφυτεύοντας στη μήτρα της αγελάδας θηλυκά έμβρυα υψηλής γενετικής αξίας. Πάντα πίστευα ότι πρέπει να στηριχτούμε στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε ως χώρα: η Ελλάδα, χάρη στο κλίμα της παράγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα ανώτερης ποιότητας. Ακόμα και οι ζωοτροφές –τα σιτηρά και τα καλαμπόκια– είναι πιο πλούσιες συγκριτικά με αυτές της υπόλοιπης Ευρώπης. Το ελληνικό γάλα έχει υψηλή διατροφική αξία, την οποία οφείλουμε να προασπιστούμε. Στον «ΘΕΣγάλα-Πιες» στοχεύσαμε εξαρχής στην ποιότητα. Δημιουργήσαμε τη Διεύθυνση Ζώνης Γάλακτος με εξειδικευμένους επιστήμονες που διενεργούν ποιοτικούς ελέγχους και συμβουλεύουν τις μονάδες παραγωγής. Βελτιώσαμε το διαχειριστικό μας επίπεδο ως παραγωγοί: οι περισσότεροι ελέγχουμε ηλεκτρονικά τη μονάδα μας, καταγράφουμε την παραγωγή, διαπιστώνουμε τυχόν νοσήματα και παρεμβαίνουμε, ενώ σε κάποιες φάρμες εγκαταστήσαμε το πρόγραμμα Uniform που συγκεντρώνει πληροφορίες και μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε προβλέψεις. «Αν δεν υπάρξει στην Ελλάδα κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη της αγελαδοτροφίας, κινδυνεύουμε να βλέπουμε τις αγελάδες μόνο στο ζωολογικό κήπο». Τον Οκτώβριο του 2013 καταφέραμε να αναπτύξουμε εμπορική δραστηριότητα: τα ιδιόκτητα καταστήματα «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς» – ATM φρέσκου γάλακτος είναι μια καινοτόμα δράση προκειμένου να διαθέσουμε το τελικό μας προϊόν. Ξεκινήσαμε με τέσσερις αυτόματους πωλητές σε διάφορα σημεία της Λάρισας και σύντομα τους αυξήσαμε σε δέκα. Εξαρχής είχαμε κρυφό πόθο να βγούμε στη μεταποίηση και ψάχναμε τρόπους. Καταλήξαμε σε αυτή τη λύση: να πουλάμε ένα προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας σε τιμή ανταγωνιστική, αποσυνδεδεμένη από το κόστος συσκευασίας. Νωρίτερα, είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία στην Ιταλία όπου παραγωγοί πωλούσαν νωπό γάλα σε αυτόματους πωλητές, αλλά πουθενά δεν το είδαμε να γίνεται οργανωμένα. Για την προετοιμασία συνεργάστηκε όλος ο διοικητικός τομέας: η διεύθυνση ζώνης γάλακτος, η διεύθυνση μάρκετινγκ και μια πλειάδα εξωτερικών συνεργατών όπως ψυκτικοί, μηχανικοί, διαφημιστές, γραφίστες. bbum-flickr «Παρότι πουλάμε γάλα ημέρας και άρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, είμαστε κάθετα αντίθετοι στην παράταση ζωής του φρέσκου γάλακτος». Photo Credit: bbum/flickr.com Οι προβλέψεις μας ήταν αρκετά επιφυλακτικές. Φοβόμασταν ότι οι Λαρισαίοι καταναλωτές δεν θα εξοικειώνονταν με τους αυτόματους πωλητές. Αντ’ αυτού όμως, βλέπουμε να περιμένουν στην ουρά για να αγοράσουν φρέσκο γάλα –οι αυτόματοι πωλητές έχουν γίνει χώροι συνάντησης της γειτονιάς. Μέχρι και προξενιά μπορεί να γίνουν εκεί. Ήδη πουλάμε 7 τόνους γάλακτος καθημερινά, ανεφοδιάζοντας τους αυτόματους πωλητές μέχρι και τρεις φορές την ημέρα. Ο κόσμος προμηθεύεται το γάλα σε γυάλινο δοχείο πολλών χρήσεων είτε σε πλαστικό μιας χρήσης με 1 ευρώ το λίτρο, ενώ με τη χρήση προπληρωμένης κάρτας έχει επιπλέον έκπτωση 10 λεπτά το λίτρο. Η υψηλή τιμή του γάλακτος στην Ελλάδα είναι μύθος. Θα πρέπει να συγκρίνουμε ομοειδή πράγματα: το φρέσκο παστεριωμένο γάλα, όταν το συγκρίνουμε με ομοειδές προϊόν στην Ευρώπη, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι τόσο ακριβότερο. Ακόμη όμως και αν σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακριβότερο, δεν ευθύνονται οι παραγωγοί. Στην Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα οι βιομηχανίες όριζαν την τιμή του γάλακτος κατά το δοκούν –δεν υπήρχαν συμβόλαια μεταξύ βιομηχανιών και παραγωγών. Είχαμε φτάσει μια εποχή να δίνουμε το γάλα σε τιμή χαμηλότερη από το κόστος παραγωγής. Αυτό γινόταν χωρίς προειδοποίηση, οπότε απειλούνταν η βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας. Αυτή τη στιγμή ο Γερμανός παραγωγός πληρώνεται 41 λεπτά. Αντίστοιχα, ο Έλληνας με 43-44 λεπτά. Ξέρετε με πόσο δανείζεται ο Γερμανός; Με 1% επιτόκιο. Ο Έλληνας, όταν μπορεί να δανειστεί, δανείζεται τουλάχιστον με 10%. Το ΦΠΑ στη Γερμανία είναι 7% ενώ εδώ 13%. Επίσης το ενεργειακό κόστος στη Γερμανία είναι το μισό από ό,τι στην Ελλάδα. Παρότι ως «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς» πουλάμε γάλα ημέρας και άρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, είμαστε κάθετα αντίθετοι στην παράταση ζωής του φρέσκου γάλακτος. Το μέτρο αυτό θα πλήξει βάναυσα τον κλάδο της αγελαδοτροφίας, αφού θα εισρεύσει στη χώρα μας εισαγόμενο γάλα αμφιβόλου ποιότητας. Ο καταναλωτής θα καταναλώνει γάλα κονσέρβα, το οποίο δεν θα είναι φθηνότερο. Όπως δεν είναι φθηνότερο αυτή τη στιγμή το γάλα «υψηλής παστερίωσης», που γίνεται κυρίως από εισαγόμενο γάλα. Όσο για το γάλα ημέρας που θα διαρκεί 2 μέρες –πρόταση που ακούστηκε τελευταία–, πρόκειται επιεικώς για ανοησία. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο και αποδεδειγμένο στην πράξη πως το γάλα το οποίο παστεριώνεται στους 71,7 βαθμούς για 15’ διαρκεί 5 μέρες. Πώς θα πούμε τώρα στον καταναλωτή ότι το ίδιο γάλα διαρκεί 2 μέρες; Θα πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία… Διαβάστε ακόμα: Ανεργία, ρομπότ και παραλίες STRATIA «Ο κόσμος προμηθεύεται το γάλα σε γυάλινο δοχείο πολλών χρήσεων είτε σε πλαστικό μιας χρήσης με 1 ευρώ το λίτρο, ενώ με τη χρήση προπληρωμένης κάρτας έχει επιπλέον έκπτωση 10 λεπτά το λίτρο».

Via : www.andro.gr

«Ιδρύσαμε τον συνεταιρισμό «ΘΕΣγάλα-Πιες» στα τέλη του 2010. Σήμερα απαρτίζεται από 102 αγελαδοτρόφους παραγωγούς – μέλη, διαθέτει 58 μονάδες παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, παράγει 130 τόνους γάλα ημερησίως (ποσότητα που αντιστοιχεί στο 10% της εγχώριας παραγωγής) και σύμφωνα με τις φετινές προβλέψεις ο τζίρος αναμένεται να φτάσει τα 30.000.000 ευρώ». Όταν τέλειωσα την Ιατρική, το 2001, αποφάσισα να ασχοληθώ με την επιχείρηση του πατέρα μου, ο οποίος διέθετε τότε μια σχεδόν πειραματική κτηνοτροφική μονάδα, με αρκετά σύγχρονες εγκαταστάσεις για την εποχή. Παρόλα αυτά, εγώ θέλησα να την εκσυγχρονίσω. Ασχολήθηκα με τη μετεγκατάσταση της φάρμας σε ακόμα πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις, ώστε να είναι ανταγωνιστική. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 3.500 εκμεταλλεύσεις αγελαδοτροφίας και προβατοτροφίας. Ωστόσο, το 70% περίπου του γάλακτος παράγεται από περίπου 300. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μονάδες που έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις σε ζωικό κεφάλαιο και εγκαταστάσεις.Φυσικά, μιλάμε για μονάδες που έχουν επιχειρηματικό προσανατολισμό. Το πρόσφατο επιχείρημα του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Τσαυτάρη ενάντια στις απαιτήσεις του ΟΟΣΑ, ότι δηλαδή, στην Ελλάδα οι κτηνοτρόφοι συλλέγουν το γάλα ακόμα σε γκιούμια (μεταλλικές κανάτες), αφορούσε στους προβατοτρόφους. Η αγελαδοτροφία είναι ένας από τους δυναμικότερους κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής της Ελλάδας. Οι περισσότερες φάρμες διαθέτουν σύγχρονα αρμεκτήρια, ενώ σε επίπεδο τεχνικών υποδομών, εξοπλισμού και διαχείρισης ανταγωνίζονται επάξια αντίστοιχες στο εξωτερικό. Διαβάστε ακόμα: Γίνεται παγκόσμιο brand το τσάι του βουνού; Στις κινητοποιήσεις των αγροτών στα Τέμπη το 2008, επί Χατζηγάκη, συμμετείχα ως απλός αγρότης, όχι ως συνδικαλιστής. Ανήκα σε μια ομάδα νέων αγροτών που διεκδικούσε μεταρρυθμίσεις για την αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα και συνειδητοποίησα ότι οι γνωστοί αγροτοπατέρες κινούσαν τα νήματα και κινητοποιούσαν τους νεότερους μόνο και μόνο για να πάρουν τα 500 εκατομμύρια αποζημίωση. DSCF0575 «Τα ιδιόκτητα καταστήματα ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς – ATM φρέσκου γάλακτος είναι μια καινοτόμα δράση προκειμένου να διαθέσουμε το τελικό μας προϊόν. Ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2013 με τέσσερις αυτόματους πωλητές σε διάφορα σημεία της Λάρισας και σύντομα τους αυξήσαμε σε δέκα». Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπήρξε ποτέ κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη της αγελαδοτροφίας. Σύμφωνα με την ποσόστωση της Ε.Ε. –η οποία καταργείται το 2015–, μας δίνεται το δικαίωμα να παράγουμε μέχρι και 820.000 τόνους αγελαδινού γάλακτος. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε συνεχώς φθίνουσα πορεία στις ποσότητες που παράγουμε: πρόπερσι παρήγαμε 720.000 τόνους, πέρυσι 630.000 και φέτος αναμένεται να πέσουμε στους 590.000. Σημειωτέον ότι η εγχώρια ζήτηση ξεπερνά τους 1.300.000 τόνους. Αν δεν υπάρξει ένας κεντρικός σχεδιασμός, κινδυνεύουμε να βλέπουμε τις αγελάδες μόνο στο ζωολογικό κήπο. «Ήδη πουλάμε 7 τόνους γάλακτος καθημερινά στη Λάρισα, ανεφοδιάζοντας τους αυτόματους πωλητές μέχρι και τρεις φορές την ημέρα». Το κόστος διατροφής μιας αγελάδας στην Ελλάδα φθάνει τα 6 ευρώ ημερησίως, ενώ στην Ευρώπη δεν ξεπερνά τα 3,5. Αυτό έχει πολλές αιτίες: το μεγάλο κόστος δανεισμού, το κόστος ενέργειας –στην Ολλανδία κάθε φάρμα λαμβάνει επιδότηση για εγκατάσταση βιοαερίου, ώστε να είναι αυτάρκης. Επίσης, η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει να έχουμε στην κατοχή μας μεγάλες εκτάσεις σαν αυτές της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Αντίθετα, επικρατεί κατακερματισμός του κλήρου με μικρές γεωργικές εκτάσεις, κυρίως δασώδεις και θαμνώδεις, που δεν καλύπτουν το κόστος των ζωοτροφών, το οποίο ανέρχεται στο 60% του κόστους μιας μονάδας. Υπήρξαν βέβαια και στρεβλώσεις: Για παράδειγμα, οι πρώτες επιδοτήσεις (ΜΟΠ) δίνονταν σε κτηνοτρόφους που δεν είχαν καν δική τους γη… Κάπως έτσι αρχίσαμε να σκεφτόμαστε προς την κατεύθυνση ενός υγιούς συνεταιρισμού: ενός σχήματος που θα λειτουργεί με ιδιωτικο- οικονομοτεχνικά κριτήρια, σαν μια ανώνυμη εταιρεία. Τελικά, συγκεντρώθηκε ένας αρχικός πυρήνας 50 παραγωγών σε Θεσσαλία και Πιερία, και στα τέλη του 2010 ιδρύσαμε τον συνεταιρισμό «ΘΕΣγάλα-Πιες». Σήμερα ο «ΘΕΣγάλα-Πιες» απαρτίζεται από 102 αγελαδοτρόφους παραγωγούς – μέλη, διαθέτει 58 μονάδες παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, παράγει 130 τόνους γάλα ημερησίως (ποσότητα που αντιστοιχεί στο 10% της εγχώριας παραγωγής) και σύμφωνα με τις φετινές προβλέψεις ο τζίρος αναμένεται να φτάσει τα 30.000.000 ευρώ. Διαβάστε ακόμα: Αγρότης; Ναι, τώρα είναι «in», πρόσεξε όμως μη φας τα μούτρα σου. vakaliss «Στοχεύουμε στη γενετική βελτίωση των ζώων για την αύξηση της παραγωγικότητας. Ήδη, σε κάποιες φάρμες ασκήσαμε πιλοτικά τη μέθοδο της εμβρυομεταφοράς». Πρώτος μας στόχος ήταν η μείωση του κόστους παραγωγής –προτεραιότητα του παραγωγού πρέπει να είναι η μείωση του κόστους των ζωοτροφών. Γι’ αυτό και δράσαμε συντονισμένα προς αυτή την κατεύθυνση. Αρχικά διασφαλίσαμε φθηνές ζωοτροφές, υπογράφοντας ετήσια συμβόλαια με τον αδελφό συνεταιρισμό «ΘΕΣγη», αποφεύγοντας τους μεσάζοντες. Η διαχρονική συνέργεια σε όλο το φάσμα του πρωτογενούς τομέα (σ.σ.: ο γεωργικός συνεταιρισμός «ΘΕΣγη» συνεργάζεται και με τον συνεταιρισμό προβατοτρόφων «ΓάλαΕλλάς» στην Ελασσόνα), εκτός από εμάς, ωφελεί και τους καλλιεργητές που εξασφαλίζουν την πώληση της παραγωγή τους. Επίσης, αυτή την περίοδο ιδρύουμε κτηνιατρείο ώστε να αγοράζουμε μαζικά τις εισροές μας από τις φαρμακοβιομηχανίες (σ.σ.: εκτός από ζωοτροφές, μια μονάδα προμηθεύεται φάρμακα και αναλώσιμα). Έτσι, θα πετύχουμε μείωση τιμών και θα αποφύγουμε τους ιδιώτες κτηνιάτρους, που έχουν μια τάση υπερχορήγησης φαρμάκων. Επιπλέον, στοχεύουμε στη γενετική βελτίωση των ζώων για την αύξηση της παραγωγικότητας. Ήδη, σε κάποιες φάρμες ασκήσαμε πιλοτικά τη μέθοδο της εμβρυομεταφοράς, εμφυτεύοντας στη μήτρα της αγελάδας θηλυκά έμβρυα υψηλής γενετικής αξίας. Πάντα πίστευα ότι πρέπει να στηριχτούμε στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουμε ως χώρα: η Ελλάδα, χάρη στο κλίμα της παράγει γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα ανώτερης ποιότητας. Ακόμα και οι ζωοτροφές –τα σιτηρά και τα καλαμπόκια– είναι πιο πλούσιες συγκριτικά με αυτές της υπόλοιπης Ευρώπης. Το ελληνικό γάλα έχει υψηλή διατροφική αξία, την οποία οφείλουμε να προασπιστούμε. Στον «ΘΕΣγάλα-Πιες» στοχεύσαμε εξαρχής στην ποιότητα. Δημιουργήσαμε τη Διεύθυνση Ζώνης Γάλακτος με εξειδικευμένους επιστήμονες που διενεργούν ποιοτικούς ελέγχους και συμβουλεύουν τις μονάδες παραγωγής. Βελτιώσαμε το διαχειριστικό μας επίπεδο ως παραγωγοί: οι περισσότεροι ελέγχουμε ηλεκτρονικά τη μονάδα μας, καταγράφουμε την παραγωγή, διαπιστώνουμε τυχόν νοσήματα και παρεμβαίνουμε, ενώ σε κάποιες φάρμες εγκαταστήσαμε το πρόγραμμα Uniform που συγκεντρώνει πληροφορίες και μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε προβλέψεις. «Αν δεν υπάρξει στην Ελλάδα κεντρικός σχεδιασμός για την ανάπτυξη της αγελαδοτροφίας, κινδυνεύουμε να βλέπουμε τις αγελάδες μόνο στο ζωολογικό κήπο». Τον Οκτώβριο του 2013 καταφέραμε να αναπτύξουμε εμπορική δραστηριότητα: τα ιδιόκτητα καταστήματα «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς» – ATM φρέσκου γάλακτος είναι μια καινοτόμα δράση προκειμένου να διαθέσουμε το τελικό μας προϊόν. Ξεκινήσαμε με τέσσερις αυτόματους πωλητές σε διάφορα σημεία της Λάρισας και σύντομα τους αυξήσαμε σε δέκα. Εξαρχής είχαμε κρυφό πόθο να βγούμε στη μεταποίηση και ψάχναμε τρόπους. Καταλήξαμε σε αυτή τη λύση: να πουλάμε ένα προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας σε τιμή ανταγωνιστική, αποσυνδεδεμένη από το κόστος συσκευασίας. Νωρίτερα, είχαμε εντοπίσει κάποια σημεία στην Ιταλία όπου παραγωγοί πωλούσαν νωπό γάλα σε αυτόματους πωλητές, αλλά πουθενά δεν το είδαμε να γίνεται οργανωμένα. Για την προετοιμασία συνεργάστηκε όλος ο διοικητικός τομέας: η διεύθυνση ζώνης γάλακτος, η διεύθυνση μάρκετινγκ και μια πλειάδα εξωτερικών συνεργατών όπως ψυκτικοί, μηχανικοί, διαφημιστές, γραφίστες. bbum-flickr «Παρότι πουλάμε γάλα ημέρας και άρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, είμαστε κάθετα αντίθετοι στην παράταση ζωής του φρέσκου γάλακτος». Photo Credit: bbum/flickr.com Οι προβλέψεις μας ήταν αρκετά επιφυλακτικές. Φοβόμασταν ότι οι Λαρισαίοι καταναλωτές δεν θα εξοικειώνονταν με τους αυτόματους πωλητές. Αντ’ αυτού όμως, βλέπουμε να περιμένουν στην ουρά για να αγοράσουν φρέσκο γάλα –οι αυτόματοι πωλητές έχουν γίνει χώροι συνάντησης της γειτονιάς. Μέχρι και προξενιά μπορεί να γίνουν εκεί. Ήδη πουλάμε 7 τόνους γάλακτος καθημερινά, ανεφοδιάζοντας τους αυτόματους πωλητές μέχρι και τρεις φορές την ημέρα. Ο κόσμος προμηθεύεται το γάλα σε γυάλινο δοχείο πολλών χρήσεων είτε σε πλαστικό μιας χρήσης με 1 ευρώ το λίτρο, ενώ με τη χρήση προπληρωμένης κάρτας έχει επιπλέον έκπτωση 10 λεπτά το λίτρο. Η υψηλή τιμή του γάλακτος στην Ελλάδα είναι μύθος. Θα πρέπει να συγκρίνουμε ομοειδή πράγματα: το φρέσκο παστεριωμένο γάλα, όταν το συγκρίνουμε με ομοειδές προϊόν στην Ευρώπη, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι τόσο ακριβότερο. Ακόμη όμως και αν σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακριβότερο, δεν ευθύνονται οι παραγωγοί. Στην Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα οι βιομηχανίες όριζαν την τιμή του γάλακτος κατά το δοκούν –δεν υπήρχαν συμβόλαια μεταξύ βιομηχανιών και παραγωγών. Είχαμε φτάσει μια εποχή να δίνουμε το γάλα σε τιμή χαμηλότερη από το κόστος παραγωγής. Αυτό γινόταν χωρίς προειδοποίηση, οπότε απειλούνταν η βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας. Αυτή τη στιγμή ο Γερμανός παραγωγός πληρώνεται 41 λεπτά. Αντίστοιχα, ο Έλληνας με 43-44 λεπτά. Ξέρετε με πόσο δανείζεται ο Γερμανός; Με 1% επιτόκιο. Ο Έλληνας, όταν μπορεί να δανειστεί, δανείζεται τουλάχιστον με 10%. Το ΦΠΑ στη Γερμανία είναι 7% ενώ εδώ 13%. Επίσης το ενεργειακό κόστος στη Γερμανία είναι το μισό από ό,τι στην Ελλάδα. Παρότι ως «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς» πουλάμε γάλα ημέρας και άρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα, είμαστε κάθετα αντίθετοι στην παράταση ζωής του φρέσκου γάλακτος. Το μέτρο αυτό θα πλήξει βάναυσα τον κλάδο της αγελαδοτροφίας, αφού θα εισρεύσει στη χώρα μας εισαγόμενο γάλα αμφιβόλου ποιότητας. Ο καταναλωτής θα καταναλώνει γάλα κονσέρβα, το οποίο δεν θα είναι φθηνότερο. Όπως δεν είναι φθηνότερο αυτή τη στιγμή το γάλα «υψηλής παστερίωσης», που γίνεται κυρίως από εισαγόμενο γάλα. Όσο για το γάλα ημέρας που θα διαρκεί 2 μέρες –πρόταση που ακούστηκε τελευταία–, πρόκειται επιεικώς για ανοησία. Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο και αποδεδειγμένο στην πράξη πως το γάλα το οποίο παστεριώνεται στους 71,7 βαθμούς για 15’ διαρκεί 5 μέρες. Πώς θα πούμε τώρα στον καταναλωτή ότι το ίδιο γάλα διαρκεί 2 μέρες; Θα πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία… Διαβάστε ακόμα: Ανεργία, ρομπότ και παραλίες STRATIA «Ο κόσμος προμηθεύεται το γάλα σε γυάλινο δοχείο πολλών χρήσεων είτε σε πλαστικό μιας χρήσης με 1 ευρώ το λίτρο, ενώ με τη χρήση προπληρωμένης κάρτας έχει επιπλέον έκπτωση 10 λεπτά το λίτρο».Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/business/thesgala-pies/ ]
Πέντε μήνες από όταν ο Συνεταιρισμός ΘΕΣγάλα –ΠΙΕς άρχισε να διαθέτει στη Λάρισα φρέσκο παστεριωμένο γάλα από ΑΤΜ, ο πρόεδρός του, Θανάσης Βακάλης, αποκωδικοποιεί την επιτυχία της πώλησης γάλακτος σε τιμή δίχως το κόστος συσκευασίας και εξηγεί τα επόμενα σχέδιά του. Πολυξένη Αθανασούλια Πολυξένη ΑθανασούλιαΠηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/business/thesgala-pies/ ]
Πέντε μήνες από όταν ο Συνεταιρισμός ΘΕΣγάλα –ΠΙΕς άρχισε να διαθέτει στη Λάρισα φρέσκο παστεριωμένο γάλα από ΑΤΜ, ο πρόεδρός του, Θανάσης Βακάλης, αποκωδικοποιεί την επιτυχία της πώλησης γάλακτος σε τιμή δίχως το κόστος συσκευασίας και εξηγεί τα επόμενα σχέδιά του. Πολυξένη Αθανασούλια Πολυξένη ΑθανασούλιαΠηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/business/thesgala-pies/ ]