Στις κρίσεις κρίνονται οι κοινωνίες
Καίτη Μυλωνά
Κτηνίατρος, Διοικούσα Επιτροπή ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Στις κρίσεις (οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές, τώρα και υγειονομικές) κρίνονται οι κοινωνίες. Κρίνονται στο κατά πόσον είναι έτοιμες να τις αντιμετωπίσουν, αλλά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένες.
Η πανδημία του κοροναϊού απέδειξε περίτρανα, ότι μόνο ένα δημόσιο σύστημα υγείας – έστω και κουτσουρεμένο μετά από τις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα – μπορεί να ανταποκριθεί σε μια υγειονομική κρίση παγκόσμιας εμβέλειας.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που τα προηγούμενα χρόνια αποδυνάμωσαν τα δημόσια συστήματα υγείας και ενίσχυσαν τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, απέτυχαν να προσφέρουν ασφάλεια στους πολίτες.
Πού είναι ο ιδιωτικός τομέας της υγείας; Λούφαξαν, ούτε κιχ δεν ακούγεται.
Ο ιδιωτικός τομέας της υγείας χρεοκόπησε μπροστά στην πανδημία του κοροναϊού. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν θέλουν αλλά και δεν μπορούν να ανταποκριθούν, ούτε και θα τους είχαμε εμπιστοσύνη. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ιδιώτες γιατροί, μερικοί κορυφαίοι λοιμωξιολόγοι, δεν μπορούν να προσφέρουν πολλά, παρά μόνο ιδιωτικά, γιατί δεν είναι ενταγμένοι και έτσι δεν μπορούν να λειτουργήσουν συλλογικά μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Στις ΗΠΑ του Τράμπ, όπου στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας επιχείρησε κάτι να κάνει ο Ομπάμα – πλην ανεπιτυχώς και υποτασσόμενος στα τεράστια οικονομικά συμφέροντα, δεν υπάρχει καμμιά ελπίδα προς το παρόν καθώς οι πολίτες πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Σάντερς κόντρα στο κατεστημένο των Δημοκρατικών υπόσχεται ένα δημόσιο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους και γι’ αυτό συσπειρώνει πολίτες από όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ.
Ακόμη και σε μικρές κρίσεις – πόσο μάλλον σε πανδημία – είναι απαραίτητος και καθοριστικός ο ρόλος του δημοσίου τομέα. Ένα παράδειγμα: Η Μ. Βρετανία φημίζεται για την απουσία δημοσίου τομέα ως προς τις κτηνιατρικές υπηρεσίες. Όταν πριν από μερικά χρόνια προσβλήθηκαν από αφθώδη πυρετό τα βοοειδή της χώρας, δεν μπόρεσε να ελέγξει την επιδημία και ζήτησε από την Ελλάδα κτηνιάτρους του δημοσίου τομέα να τη βοηθήσουν. Το ΥΠΑΑΤ (Υπ. Αγροτ. Ανάπτυξης) έστειλε μια ομάδα κτηνιάτρων του δημοσίου και με τη συνδρομή τους η Μ. Βρετανία κατάφερε να ελέγξει την εξάπλωση της νόσου.
Είναι, λοιπόν, σημαντικό να αναστοχαστούμε σοβαρά τη διάρθρωση των κοινωνικών υπηρεσιών των κρατών μας.
