Σαν να ισορροπούσα με ακρίβεια σχοινοβάτη
σε τεντωμένο σχοινί.
Ακριβώς στη μέση.
Νίκος Ασπιώτης, Στην Κομοτηνή είναι φίλε η Νομική

Γιάννης Πανούσης

Άλλοι ονειρεύονται την «αναγέννηση» της Σοσιαλδημοκρατίας, άλλοι πιστεύουν ότι κινδυνεύει η φιλελεύθερη Δημοκρατία [άρα πρέπει να σωθεί πρώτα το Πολίτευμα και μετά να υλοποιηθούν τα Κεντροαριστερά σενάρια], άλλοι θεωρούν ότι η ετερόκλητη νέο -Αριστερά θα βρει στο τέλος μία καινούργια [α-ταξική;] κυβερνώσα πορεία [και συνείδηση;].

Ό,τι από τα παραπάνω κι αν συμβεί καμία εκδοχή δεν δίνει μία σοβαρή απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα = Γιατί πρέπει να σωθεί η Ελλάδα [κατ’ επέκταση και οι νεο – έλληνες]; Τί ακριβώς προσφέρουμε στον εαυτό μας, στον Κόσμο, στην Ιστορία;

Όλοι ασχολούνται με την ανασυγκρότηση των χώρων τους και πολύ λίγοι με την ανασυγκρότηση της χώρας. Για την ταυτότητα και την οντότητα.

Συνεχίζουμε να χτίζουμε πάνω σε ιδεολογικά κινούμενη άμμο δίχως καμία σταθερά [κοινωνικό συμβόλαιο, θεσμούς, εμπιστοσύνη], να ταξιδεύουμε χωρίς πυξίδα πατώντας σε τρεις βάρκες [Εμφύλιος -Μεταπολίτευση – Αριστερά] και αρνούμενοι ν’ αναγνωρίσουμε τα μέχρι σήμερα λάθη πλοήγησης και πορείας.

Χώρα ειδικού status [;], με πολίτες ειδικής ψυχολογίας [;] και ειδικών αναγκών, εξακολουθούμε να διακατεχόμαστε από τον διπλό φόβο [και να μην μας καταλάβουν οι άλλοι και να μην κοιταχτούμε στον ιστορικό μας καθρέφτη]. Ούτε κοσμοπολίτες, ούτε φιλοπάτριδες.

Ελλάδα των χαμένων στοιχημάτων, της υποτελούς ‘επαναστατικότητας’, της άτακτης υποχώρησης των διάφορων πολιτικών τακτικών.

Καθώς δεν μπορούμε ν’ αγοράσουμε άλλη Δημοκρατία αρκούμαστε στο να κάνουμε bullying στην υπάρχουσα διακινώντας [και δικαιώνοντας;] «το αδελφοκτόνο σύνδρομο του [ανάδελφου;] Κάιν».

Να συμφωνήσουμε. Πρέπει πρώτα ν’ αντιμετωπίσουμε [να επιλύσουμε] τ’ ανοικτά εθνικά μας θέματα, μετά να ενισχύσουμε το Κράτος Δικαίου και στο τέλος να επιλέξουμε ποιό μοντέλο Σοσιαλ – Αριστεράς είναι το καλύτερο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η αντίστροφη πορεία θα μας οδηγήσει στην επόμενη νύχτα [κι όχι στην  αναμενόμενη νέα ελπίδα φωτός].

ΥΓ. Μέχρι τότε χρειαζόμαστε επειγόντως μία Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή προστασίας της Δημοκρατίας.

Via : tvxs.gr