του Κώστα Αρχοντάκη
Το μνημόνιο για την κρίση είναι σαν το ρεύμα για το κομπρεσέρ που βίαια κτυπά τη κοινωνία.
Στη χώρα μας κατέβασε το επίπεδο ζωής των πολιτών, αφού κατεδάφισε τις κοινωνικές υπηρεσίες, βάθυνε την διαφορά πλούσιων και πτωχών, μεγάλωσε την ανεργία, αδυνάτισε την προστασία της εργασίας και την δημοκρατία μας.
Τώρα εδραιώνεται πλέον μια κατάσταση για να αναπαράγεται αφ’ εαυτής, μια που ο φόβος για το άγνωστο κυριαρχεί ως αντανακλαστικό προσαρμογής.
Η έξοδος από τη κρίση, όπως τη βιώνουμε, είναι η παγίωση των μεθοδεύσεων για μια ζωή σε κρίση.
